1 ա Մարդինն են սրտի տրամադրութիւնները, բ բայց Տէրիցն է լեզուի պատասխանը։
2 գ Մարդիս բոլոր ճանապարհները մաքուր են իր աչքի առաջին. Բայց դ Տէրն է հոգիները կշռողը։
3 ե Գցիր Տիրոջ վերայ քո գործերը, եւ կ’հաստատուին քո խորհուրդները։
4 զ Տէրն ստեղծել է ամեն իր նշանակութեան համար. Բայց է ամբարշտին էլ՝ չար օրուայ համար։
5 ը Տիրոջը զզուելի են ամեն գոռոզամիտները. թ անշո՜ւշտ որ՝՝ նորանք անմեղ չեն համարուելու։
6 ժ Ողորմութեամբ եւ ճշմարտութեամբ կ’քաւուի անօրէնութիւնը եւ ի Տիրոջ վախովը մարդ կ’հեռանայ չարիցը։
7 Եթէ Տիրոջը հաճելի են մարդիս ճանապարհները, նաեւ նորա թշնամիներին կ’հաշտեցնէ նորա հետ։
8 լ Լաւ է քիչը արդարութիւնով, քան թէ շատ եկամուտներ՝ առանց իրաւունքի։
9 խ Մարդիս սիրտը խորհում է իր ճանապարհը. ծ բայց նորա քայլերը Տէրն է հաստատում։
10 Պատգամ կայ թագաւորի շրթունքների վերայ, թող չ’սխալուի նորա բերանը դատաստանում։
11 կ Իրաւացի կշռորդն ու կշիռը Տիրոջն է, նորա գործն են մախաղի բոլոր կշռաքարերը։
12 Թագաւորներին զզուելի է չարագործութիւն, որովհետեւ հ աթոռը արդարութիւնով կ’հաստատուի։
13 ձ Թագաւորներին հաճելի են արդար շրթունքները, եւ ճշմարտախօսին նորանք կ’սիրեն։
14 ղ Թագաւորի բարկութիւնը մահուան հրեշտակ է. Բայց իմաստուն մարդը նորան կ’մեղմացնէ։
15 Թագաւորի երեսի զուարթութիւնը կեանք է, եւ ճ նորա հաճութիւնը՝ մ վերջի անձրեւի ամպին նման։
16 յ Իմաստութիւն շահելը ո՜րչափ լաւ է ոսկիից, եւ հանճար շահելը արծաթից ընտիր է։
17 Ուղիղների պողոտան չարութիւնից հեռանալն է, իր հոգին պահպանողը իր ճանապարհին զգոյշ կ’լինի։
18 ն Կորուստից առաջ գնում է գոռոզութիւնը, եւ կործանումից առաջ՝ ամբարտաւան հոգին։
19 Լաւ է խոնարհամիտ լինել խոնարհների հետ, քան թէ աւար բաժանել հպարտների հետ։
20 Խօսքի մասին խելօք վարուողը բարիք կ’գտնէ, եւ շ նա որ Տիրոջն է ապաւինում՝ երանի՜ նորան։
21 Իմաստուն սիրտ ունեցողը խոհեմ կ’կոչուի. Եւ շրթունքի քաղցրութիւնը ուսումը կ’աւելացնէ։
22 ո Կենաց աղբիւր է խոհեմութիւնը՝ իր ունեցողի համար, բայց յիմարների խրատը յիմարութիւն է։
23 չ Իմաստունի սիրտն իմաստուն է անում նորա բերանը, եւ նորա շրթունքների վերայ ուսում է աւելացնում։
24 Մեղրի խորիսխ է վայելուչ խօսքը, քաղցր է հոգիին, եւ բժշկութիւն՝ ոսկորներին։
25 պ Կայ ճանապարհ, որ ուղիղ է մարդիս առաջին, բայց նորա վախճանը մահուան ճանապարհներ են։
26 ջ Աշխատող անձն իրան համար է աշխատում. Որովհետեւ բերանը պահանջում է նորանից։
27 Անպիտան մարդը չարութիւն կ’փորէ. Եւ նորա շրթունքների վերայ կարծես այրող կրակ կայ։
28 ռ Խոտորնակ մարդը կռիւ կ’հնարէ, եւ ս քսուն մտերիմներին կ’բաժանէ։
29 Անօրէն մարդը կ’խաբէ վ իր ընկերին, եւ նորան կ’տանէ չար ճանապարհով։
30 Կ’խփէ աչքերը, որ ծուռ բաներ մտածէ, կծոտում է իր շրթունքները՝ չարութիւն կատարում։
31 տ Փառաց պսակ է ալեւորութիւնը. Արդարութեան ճանապարհում կ’գտնուի։
32 ր Երկայնամիտը զօրաւորիցը լաւ է, եւ իր ոգին զսպողը՝ քաղաք առնողիցը։
33 Ծոցն է գցվում վիճակը, բայց Տէրիցն է գալիս նորա բոլոր վճիռը։
Առակաց 16