Աստվածաշունչ

Արարատ թարգմանություն

1 Լաւ է ա մի չոր պատառը՝ խաղաղութիւնով, քան թէ մի տուն լիքը մորթուած ոչխար՝ կռիւով։

2 Իմաստուն ծառան կ’տիրէ բ նախատինք բերող որդիի վերայ. Եւ եղբայրների մէջ ժառանգութեան բաժին կ’առնէ։

3 գ Արծաթի համար հալոց կայ եւ ոսկիի համար՝ քուրայ, բայց սիրտերը քննողը Տէրն է։

4 Չարագործը ականջ է դնում անիրաւ շրթունքների, ստախօսը լսում է կորստական լեզուին։

5 դ Աղքատին ծաղր անողը նորա Արարչին է անարգում, ե ձախորդութեան վերայ ուրախացողը անպատիժ չի մնալ։

6 զ Ծերերի պսակը որդկանց որդիքն են, եւ որդկանց պարծանքը՝ իրանց հայրերը։

7 Տխմարին չի վայելիլ բարձրախօս շրթունքները, ո՞ւր մնաց որ ազնուականին՝ ստախօս շրթունքը։

8 է Ընծան պատուական քար է ունեցողին համար. Ուր որ էլ դառնայ՝ յաջողվում է։

9 ը Յանցանքը ծածկողը բարեկամութիւն ուզող է, բայց թ խօսքը կրկնողը մտերիմ բարեկամներին կ’բաժանէ։

10 Յանդիմանութիւնը աւելի է ազդում խոհեմին, քան թէ հարիւր հարուածը՝ յիմարին։

11 Միշտ ապստամբութիւն է ուզում չարը, բայց մի անգութ պատգամաւոր կ’ուղարկուի նորան։

12 Լաւ է ժ մարդիս մի ձագերը կորցրած արջ պատահէ, եւ ոչ թէ յիմարն իր յիմարութեան ժամանակ։

13 ի Լաւութեան փոխարէն ով որ չարութիւն հատուցանէ նորա տանիցը չարիքը չի հեռանալ։

14 Ջրի արձակման նման է կռիւի սկիզբը. Բայց լ վէճը չ’բորբոքուած դու ետ քաշուիր։

15 խ Անզգամին արդարացնողը, եւ արդարին անզգամ անողը, երկուսն էլ զզուելի են Տիրոջը։

16 Ի՞նչ պէտք է յիմարի ձեռքին իմաստութիւն առնելու գինը, քանի որ խելք չ’ունի։

17 ծ Ամեն ժամանակ սիրող է բարեկամը, եւ եղբայրը նեղ օրուան համար է ծնուած։

18 կ Պակասամիտ մարդը ձեռքը երաշխաւորութեան կ’տայ, եւ գրաւ կ’լինի իր ընկերի առաջին։

19 Յանցանքը սիրող է կռիւ սիրողը, հ իր դուռը բարձրացնողը կործանման է ման գալիս։

20 Ծուռ սրտի տէրը բարութիւն չի գտնիլ, եւ ձ լեզուն ծռողը չարութեան մէջ կ’ընկնի։

21 ղ Յիմարը տրտմութիւն է իր ծնողի համար, եւ տխմարի հայրը չի ուրախանալ։

22 ճ Ուրախ սիրտը օգտակար է ինչպէս դեղ, մ բայց կոտրած սիրտը ոսկորները կ’չորացնէ։

23 Ամբարիշտը կաշառքը ծոցիցն առնում է, յ որ ծռէ իրաւունքի ճանապարհները։

24 ն Իմաստութիւնը հասկացողի առաջին է, բայց յիմարի աչքերի համար՝ աշխարհքի ծայրումը։

25 շ Յիմար որդին տրտմութիւն է իր հօր համար, եւ դառնութիւն իր ծնողի համար։

26 ո Արդարի վերայ էլ տուգանք դնել լաւ չէ, նաեւ իշխաններին ծեծել՝ ուղղութեան համար։

27 չ Իր խօսքերը զսպողը գիտութիւն գիտէ. Եւ ծանրաբարոյ մարդը խոհեմ է։

28 պ Յիմարն էլ լռելով իմաստուն կ’համարուի, եւ իր շրթունքը խփողը՝ հանճարեղ։