1 Ինքնահաճոյ մարդը ցանկութիւն է որոնում. Ամեն յաջողակութեան դէմ բորբոքվում է։
2 Յիմարը չի ախորժիլ խոհեմութիւնից, այլ իր սրտինը կ’յայտնէ։
3 Ամբարիշտը գալիս՝ անարգանքն էլ կ’գայ, եւ նախատինքի հետ՝ խայտառակութիւնը։
4 ա Խոր ջուրեր են մարդիս բերանի խօսքերը, բ բղխող գետ է իմաստութեան աղբիւրը։
5 գ Լաւ չէ ամբարշտին աչառութիւն անել՝ արդարին դատաստանումը ծռելու համար։
6 Յիմարի շրթունքը կռիւի մէջ կ’մտնեն, եւ նորա բերանը ծե՜ծ է կանչում։
7 դ Յիմարի բերանը կործանում է իրան համար, եւ նորա շրթունքները՝ որոգայթ իր անձի համար։
8 ե Քսու մարդկանց խօսքերը քաղցր պատառների պէս են, նորանք էլ են իջնում փորի ներսերը։
9 Իր գործումը թոյլ լինողն էլ զ փչացնողի եղբայրն է։
10 է Ամուր աշտարակ է Տիրոջ անունը, նորա մէջ է փախչում արդարը եւ ապաստան գտնում։
11 ը Հարուստի ստացուածքն իր ամուր քաղաքն է, եւ բարձր պարսպի նման է նորա երեւակայութիւնումը։
12 թ Կործանումից առաջ հպարտանում է մարդիս սիրտը. Բայց փառքից առաջ գնում է խոնարհութիւնը։
13 Ով որ ժ բանը չ’լսած պատասխան տայ, սա նորա համար յիմարութիւն է եւ ամօթ։
14 Մարդիս հոգին ուտում է իր հիւանդութիւնը, բայց կոտրած սիրտն ո՞վ կարող է տանել։
15 Խոհեմ սիրտը գիտութիւն կ’շահէ. Եւ իմաստունների ականջը գիտութիւն կ’որոնէ։
16 ի Մարդիս ընծան տեղ է բանում նորա համար, եւ նորան տանում է մեծամեծների առաջին։
17 Արդար է երեւում դատն առաջ սկսողը, բայց ոսոխը գալիս է եւ քննում նորան։
18 Վիճակը դադարեցնում է վէճերը, եւ զօրաւորներին բաժանում է։
19 Վիրաւորուած եղբայրը ամուր քաղաքից պինդ է. Եւ վէճերը բերդի նիգերին են նման։
20 լ Մարդիս բերանի պտղիցը կ’կշտանայ նորա փորը. Նա կ’կշտանայ իր շրթունքների արդիւնքիցը։
21 խ Մահն ու կեանքը լեզուի ձեռքին է, եւ նորան սիրողը կ’ուտէ նորա պտուղը։
22 ծ Ամուսնուհի գտնողը բարիք է գտել եւ Տէրիցը շնորհք ստացել։
23 Աղաչանքներով է խօսում աղքատը, բայց կ հարուստը կոշտ է պատասխանում։
24 Բարեկամներ ունեցող մարդը վնաս կ’քաշէ՝՝, բայց հ բարեկամ կայ որ եղբօրից աւելի հաստատ է։
Առակաց 18