1 ա Ծաղրող է գինին, խռովարար՝ ցքին. Եւ ամեն ով որ դորանցով մոլորուի՝ իմաստուն չի լինիլ։
2 բ Թագաւորի սպառնալը առիւծի մռնչիւնին է նման. Նորան գրգռողը մեղանչում է գ իր անձի դէմ։
3 դ Պատիւ է մարդիս համար կռիւից քաշուիլը, բայց ամեն յիմար կռուասէր է։
4 ե Ձմեռուայ պատճառով ծոյլը չի հերկիլ, զ հունձքին կ’մուրայ եւ չի ունենալ։
5 է Խոր ջուրեր է մարդիս սրտի խորհուրդը, բայց խելօք մարդը նորան կ’հանէ։
6 ը Շատ մարդ հրատարակում է մարդիս բարերարութիւնը, բայց թ հաւատարիմ մարդին ո՞վ կ’գտնէ։
7 ժ Ով որ իր ուղղութիւնովը գնում է՝ արդար է. ի երանի՜ նորանից յետոյ նորա որդկանցը։
8 լ Թագաւորը դատաստանի աթոռի վերայ նստելիս իր աչքերովը ցրիւ է տալիս ամեն չարութիւնը։
9 խ Ո՞վ կարող է ասել թէ Սիրտս սրբել եմ, մաքուր եմ իմ մեղքիցը։
10 ծ Տեսակ տեսակ կշռաքարեր՝ եւ տեսակ տեսակ չափեր՝ երկուսն էլ զզուելի են Տիրոջը։
11 Մի երեխան անգամ ճանաչվում է իր արարքիցը՝ թէ մաքուր եւ թէ ուղիղ է կ նորա գործքը։
12 հ Լսող ականջն ու տեսնող աչքը՝ երկուսն էլ Տէրն է անում։
13 ձ Մի սիրիր քունը որ մի գուցէ աղքատանաս, աչքերդ բաց՝ հացով կշտացիր։
14 վատ է՝ վատ է՝ կ’ասէ առնողը. Բայց երբոր կ’գնայ, այն ժամանակ կ’գովէ։
15 Կայ ոսկի եւ շատ գոհարեղէն. Բայց ղ պատուական գործիք են գիտուն շրթունքները։
16 Առ նորա հանդերձը, ճ որ երաշխաւոր է դառել օտարին. Եւ գրաւ պահիր նորան օտարների փոխարէն։
17 մ Քաղցր է մարդիս համար ստութեան հացը, բայց յետոյ բերանը լցվում է խիճով։
18 յ Դիտաւորութիւնը հաստատվում է խորհրդով. Եւ ն խոհեմութեամբ արա պատերազմը։
19 Գաղտնիքը յայտնում է բանսարկութեամբ ման եկողը, ուրեմն շ շրթունքը լայն բացողի հետ մի հաղորդակցիր։
20 ո Ով որ իր հօրն ու մօրն անիծէ, չ նորա ճրագը կ’հանգչի մթին խաւարի մէջ։
21 պ Մի ժառանգութիւն, որ սկզբումը շտապելով է ստացուել, ջ նորա վախճանն էլ չի օրհնուիլ։
22 ռ Մի ասիր. Չարութեան փոխարէնը հատուցանեմ. ս Տիրոջը յուսացիր, եւ նա քեզ կ’ազատէ։
23 վ Երկու տեսակ կշռաքարերը զզուելի են Տիրոջը, եւ խարդախ կշիռքը լաւ չէ։
24 տ Տէրիցն է մարդիս քայլերի յաջողութիւնը, ուրեմն մարդս ի՞նչ է հասկանում իր ճանապարհը։
25 Որոգայթ է մարդիս համար անխորհրդաբար ասել, Նուէր. Եւ ր ուխտելուց յետոյ կշռադատել։
26 ց Ամբարիշտներ ցրուող է իմաստուն թագաւորը, եւ նորանց վերայ դարձնում է անիւը։
27 ւ Մարդիս հոգին Տիրոջ ճրագն է. Նա քննում է սրտի բոլոր ներսերը։
28 փ Ողորմութիւնը եւ ճշմարտութիւնը պահում են թագաւորին, եւ նա ողորմութիւնով կ’պահպանէ իր աթոռը։
29 Երիտասարդների զարդը իրանց ոյժն է, եւ ք ծերերի փառքը՝ ալեւորութիւնը։
30 հարուածի վէրքերը մաքրում են չարութիւնը, եւ ծեծելը՝ որ ազդում է մինչեւ սրտի ներսերը։
Առակաց 20