1 ա Սորանք էլ են Սողոմոնի առակները, որ Յուդայի Եզեկիա թագաւորի մարդիկը օրինակեցին։
2 բ Աստուծոյ փառքն է բանը ծածկելը. Բայց թագաւորների փառքն է գ բանը քննելը։
3 Երկինքը բարձրութիւնով, եւ երկիրը խորութիւնով, եւ թագաւորների սիրտը չի քննուիլ։
4 դ Հանիր կղկղանքը արծաթից, եւ ոսկերչի համար անօթ դուրս կ’գայ։
5 ե Դուրս արա թագաւորի առաջից ամբարշտին, եւ զ նորա աթոռը կ’հաստատուի արդարութեամբ։
6 Մի պարծենար թագաւորի առաջին, եւ մեծամեծների տեղը մի կանգնիր։
7 է Որովհետեւ լաւ է որ քեզ ասեն. Վեր բարձրացիր այստեղ, քան թէ քեզ խոնարհեցնեն այն իշխանի առաջին, որին տեսնում են քո աչքերը։
8 ը Շուտով կռուի մի գնար, մի գուցէ չ’իմանաս թէ վերջումը ինչ պիտի անես, երբոր ընկերդ քեզ ամաչեցնէ։
9 թ Դատդ վարիր ընկերիդ հետ, բայց գաղտնիքը ուրիշին մի յայտնիր։
10 Որ մի գուցէ լսողը քեզ անարգէ, եւ վատ անունդ միւս անգամ չ’գնայ։
11 ժ Մէկ յարմար ժամանակին խօսուած խօսքը ոսկի խնձորներ են արծաթի զարդերի մէջ։
12 Ոսկի օղ եւ գոհարեղէն մանեակ է իմաստունի խրատը՝ լսող ականջի համար։
13 Ինչպէս է ձիւնի պաղութիւնը հունձքի ժամանակին, նոյնն է ի հաւատարիմ դեսպանն իրան ուղարկողի համար. Նա զուարթացնում է իր տիրոջ հոգին։
14 լ Ամպեր եւ քամի՝ բայց առանց անձրեւի՝ այն մարդն է խ որ պարծենում է դարտակ պարգեւներով։
15 ծ Երկայնմտութեամբ կ’համոզուի իշխանը, եւ կակուղ լեզուն ոսկոր կ’կոտրէ։
16 կ Եթէ մեղր գտնես՝ կեր պէտքիդ չափ. Մի գուցէ նորանից կշտանաս եւ փսխես նորան։
17 Ոտքդ սակաւ յաճախէ ընկերիդ տունը, մի գուցէ քեզանից կշտանայ եւ զզուէ քեզանից։
18 հ Ուռ եւ սուր եւ սրած նետ է այն մարդը, որ սուտ վկայութիւն է տալիս իր ընկերի դէմ։
19 Կոտրած ատամ եւ դիւրագլոր ոտք է նեղ օրը անհաւատարիմ մարդի վերայ ապաւինելը։
20 ձ Ցուրտ օրին զգեստը հանել, կամ բորակի վերայ քացախ ածել է երգեր երգելը տրտում մարդի առաջին։
21 ղ Եթէ թշնամիդ սոված է՝ հաց տուր նորան, եւ եթէ ծարաւ է՝ ջուր խմեցրու նորան.
22 Որովհետեւ այսպէս անելով նորա գլխի վերայ կրակի կայծեր կ’դիզես. Եւ ճ Տէրը քեզ կ’հատուցանէ։
23 մ Հիւսիսային քամին անձրեւ է բերում, եւ խոժոռ դէմքը՝ յ գաղտախօս լեզու։
24 ն Լաւ է բնակուել մի կտուրի անկիւնում, քան թէ կռուասէր կնոջ հետ մեծ տան մէջ։
25 Պաղ ջուր է ծարաւած սրտի համար բարի լուրը հեռու երկրից։
26 Պղտորած ակնի եւ քանդուած աղբիւրի նման է ամբարշտի առաջին ընկճուող արդարը։
27 շ Շատ մեղր ուտելը լաւ չէ, ո իր պատիւը որոնելը պատիւ չէ։
28 չ Քանդուած անպարիսպ քաղաք է այն մարդը, որ չէ զսպում իր ոգին։
Առակաց 25