1 Որդեակս, մտիկ տուր իմ իմաստութեանը, եւ ականջ դիր իմ հանճարին,
2 Որ խոհեմութիւն պահես, եւ քո շրթունքները
3
4 Բայց նորա վախճանը դառն է
5
6 Կեանքի ճանապարհովը նա բնաւ չի գնալ, նորա ճանապարհները փոփոխական են. Դու չ’գիտես։
7 Եւ հիմա, որդեակք, ինձ լսեցէք, եւ մի հեռանաք իմ բերանի խօսքերիցը։
8 Այն կնկանից հեռու պահիր քո ճանապարհը, եւ չ’մօտենաս նորա տան դռանը.
9 Որ մի գուցէ քո փառքն ուրիշներին տաս, եւ քո տարիներն անողորմին։
10 Որ մի գուցէ օտարները կշտանան քո զօրութիւնիցը, եւ քո վաստակը օտարի տունը գնայ.
11 Եւ դու քո վերջումը հառաչես, երբոր միսդ ու մարմինդ կ’մաշուին.
12 Եւ ասես. Ի՜նչպէս ես
13 Եւ չ’լսեցի ինձ խրատողի ձայնը, եւ իմ ականջները չ’տուի իմ ուսուցիչներին։
14 Քիչ է մնացել որ ամեն մի չարութեան մէջ լինիմ, ժողովքի եւ ժողովրդի մէջ լինելովս։
15 Դու քո ջրակոյտիցը ջուր խմիր, եւ քո ջրհորի միջիցը հոսող ջուրերը։
16 Քո աղբիւրները տարածուին դրսումը, հրապարակներումը՝ ջրերի վտակները։
17 Մինակ քոնը լինին, եւ ոչ թէ օտարներինը եւ քոնը։
18 Թող քո աղբիւրը օրհնեալ լինի, եւ ուրախացիր
19
20 Եւ ի՞նչու համար, որդեակս,
21
22
23