1 Իմաստութիւնը ա շինեց իր տունը, տաշեց նորա եօթը սիւները.
2 բ Մորթեց իր մսացուները, խառնեց գ իր գինին, նաեւ պատրաստեց իր սեղանը.
3 Նա ուղարկեց դ իր աղախիններին, ե կանչում է զ քաղաքի բարձր տեղերի գլխին.
4 է Ով որ պարզամիտ է, թող այստեղ քաշուի. Եւ պակասամիտին ասում է.
5 ը Եկէք կերէք իմ հացիցը, եւ խմեցէք իմ խառնած գինիիցը։
6 Թողեցէք յիմարութիւնը, եւ ապրեցէք. Եւ վարուեցէք խոհեմութեան ճանապարհումը։
7 թ Ծաղր անողին խրատողը իր վերայ անարգանք է առնում, եւ ամբարշտին յանդիմանողը՝ իր արատը։
8 Ծաղր անողին մի յանդիմանիր, որ քեզ չ’ատէ, ժ յանդիմանիր իմաստունին, եւ նա քեզ կ’սիրէ։
9 Գիտութիւն տուր իմաստունին, եւ էլ աւելի իմաստուն կ’դառնայ. Արդար մարդին սովորեցրու, եւ ի նա կ’աւելացնէ ուսումը։
10 լ Իմաստութեան սկիզբը Տիրոջ երկիւղն է, եւ Ամենասուրբին ճանաչելը հանճար.
11 խ Որովհետեւ քո օրերն ինձանով կ’շատանան, եւ քո կեանքի տարիները կ’աւելացնես։
12 ծ Եթէ իմաստուն ես, քեզ համար ես իմաստուն. Եթէ ծաղր անող ես, միայն դու ես վնասը քաշելու։
13 Յիմարութիւնը աղաղակող կնկայ պէս կ’լինի, կ անմիտ է եւ մի բան չ’գիտէ.
14 Եւ նստում է իր տան մուտքումը հ քաղաքի բարձր տեղերի աթոռի վերայ.
15 Աղաղակելով ճանապարհի անցուդարձողներին, որ ուղիղ գնում են իրանց ճանապարհները.
16 ձ Ով որ պարզամիտ է, թող այստեղ քաշուի, եւ պակասամիտին ասում է,
17 ղ Գողացուած ջուրերը քաղցր են լինում, եւ ծածուկ հացը՝ ախորժելի։
18 Բայց նա չ’գիտէ ճ որ այնտեղ մահացեալներ կան, դժոխքի անդունդներումն են նորա հրաւիրուածները։
Առակաց 9