1 Այն խօսքը որ տեսաւ Ամովսի որդի Եսայիան Յուդայի եւ Երուսաղէմի վերայ։
2 Եւ ա կ’լինի օրերի վերջին, որ հաստատ կ’լինի Տիրոջ տան բ սարը՝ սարերի գլխին, եւ կ’բարձրանայ բլուրներիցը. Եւ գ յորդելով նորա մօտ կ’գնան բոլոր ազգերը։ 3 Եւ շատ ժողովուրդներ կ’գնան եւ կ’ասեն. դ Եկէք վեր գնանք Եհովայի սարը, Յակոբի Աստուծոյ տունը. Եւ նա կ’սովորեցնէ մեզ իր ճանապարհներիցը, եւ մենք կ’գնանք նորա շաւիղներումը. Որովհետեւ ե Սիօնիցը դուրս է գալու օրէնքը, եւ Տիրոջ խօսքը՝ Երուսաղէմիցը։ 4 Եւ նա պիտի դատէ հեթանոսների մէջ, եւ խրատէ շատ ազգերին. Եւ նորանք կ’ձուլեն զ իրանց սուրերը խոփեր, եւ իրանց նիզակները՝ յօտոցներ. Ազգ ազգի վերայ սուր չի բարձրացնիլ, եւ է այլեւս պատերազմի չեն վարժուիլ։
5 Ով Յակոբի տուն, եկէք եւ գնանք ը Տիրոջ լուսովը։ 6 Որովհետեւ դու ձգել ես քո ժողովուրդ՝ Յակոբի տունը, որ նորանք լցուած են թ արեւելցիութիւնով, եւ հմայութիւն են անում ժ Փղշտացիների պէս, եւ ի օտարների որդկանց հետ համամիտ են։ 7 Եւ լ երկիրը լցուած է արծաթով ու ոսկիով, եւ նորա գանձերին ծայր չ’կայ, եւ երկիրը լցուած է ձիերով, ու վախճան չ’կայ նորա կառքերին։ 8 խ Եւ երկիրը լցուած է կուռքերով. Նորանք ձեռքի գործքի են երկրպագութիւն անում, նորան որ իրանց մատերը շինեցին։ 9 Եւ խոնարհում է ռամիկ մարդն ու վայր է ընկնում տղամարդը. Եւ դու չես ներիլ նորանց։
10 ծ Մտիր ժայռի մէջը եւ հողումը թաք կացիր Տիրոջ ահաւորութեան երեսիցը եւ նորա վեհափառութեան մեծութիւնիցը։ 11 կ Մարդիս ամբարտաւան աչքերը պիտի խոնարհին, եւ պիտի իջնէ մարդկանց հպարտութիւնը. Եւ հ միայն Տէրը կ’բարձրանայ այն օրը։ 12 Որովհետեւ Զօրաց Տէրը մէկ օր ունի ամեն ամբարտաւանութեան ու բարձրութեան դէմ եւ ամեն հպարտացածների դէմ, եւ նորանք պիտի ցածանան։ 13 Եւ ձ Լիբանանի բոլոր եղեւինների դէմ, որ բարձրացած ու վեր ելած են, եւ Բասանի բոլոր կաղնիների դէմ, 14 ղ Եւ բոլոր բարձր սարերի դէմ, եւ բոլոր վեր ելած բլուրների դէմ, 15 Եւ բոլոր բարձր աշտարակի դէմ եւ ամեն ամուր պարսպի դէմ, 16 Եւ ճ Թարսիսի բոլոր նաւերի դէմ, եւ բոլոր ցանկալի տեսարան ունեցողների դէմ. 17 Եւ մ մարդիս ամբարտաւանութիւնը պիտի խոնարհուի, եւ պիտի իջնէ մարդկանց բարձրութիւնը. Եւ միայն Տէրը բարձր կ’լինի այն օրը։ 18 Եւ կուռքերը բոլորովին բնաջինջ պիտի լինեն։ 19 Եւ պիտի մտնեն յ ժայռերի այրերի մէջ, եւ երկրի խոռոչները ն Տիրոջ ահաւորութեան առաջից եւ նորա վեհափառութեան մեծութիւնից, շ երբոր նա վեր կենայ երկիրը սարսեցնելու։
20 ո Այն օրը մարդ կ’գցէ իր արծաթի կուռքերը ու ոսկի կուռքերը, որ շինել են նորա համար որ երկրպագութիւն անեն, խլուրդների մօտ եւ չղջիկների մօտ. 21 չ Որ մտնէ ապառաժների ծակերը եւ վէմերի ծերպերը Տիրոջ վախի երեսից եւ նորա վեհափառութեան մեծութիւնից։ 22 պ Դադարեցէք մարդի վերայ յուսալուց, ջ որի շունչը նորա ռնգացը մէջ է. Որովհետեւ ի՜նչ է համարվում նա։
Եսայիա 2