1 Ոհ թէ ա ճեղքէիր երկինքը՝ վայր իջնէիր. բ քո առաջը սարերը պիտի հալուէին՝ 2 Ինչպէս կրակով վառվում է խռիւը, եւ ջուրը եփում՝ կրակով. Որ իմացնէիր քո անունը քո թշնամիներին, եւ քո երեսից դողային ազգերը։ 3 Երբոր գ դու արիր այն սոսկալի բաները, որ մենք չէինք սպասում, եւ իջար, քո երեսից սարերը հալուեցան։ 4 Եւ դ յաւիտենից ’ի վեր չէ լսուած եւ ականջի չէ հասած, աչք էլ չէ տեսել, որ քեզանից բաց մէկ ուրիշ աստուած այսպիսի բաներ անէր իրան յուսացողներին։ 5 Դու հասնում ես ուրախ եղողին եւ ե արդարութիւն անողին, որ յիշում են քեզ զ քո ճանապարհներումը. Ահա դու բարկացար, եւ մենք յանցաւոր էինք. է յաւէտ դորանցում ենք գտնվում. Մի՞թէ մենք կ’փրկուինք։ 6 Եւ մենք ամենքս պիղծ բանի պէս ենք դառել, եւ ը դաշտանի շորի պէս է մեր ամեն արդարութիւնը, եւ տերեւի պէս մենք ամենքս թ թոռոմել ենք, եւ մեր յանցանքները քամիի պէս վեր են առնում մեզ։ 7 Եւ ժ քո անունը կանչող չ’կայ, մէկ զարթնող՝ որ քեզանով զօրանար. Որովհետեւ դու ծածկել ես քո երեսը մեզանից, եւ մեզ մաշեցնում ես մեր անօրէնութիւնների միջոցովը։ 8 ի Եւ հիմա, ով Տէր, դու ես մեր հայրը. լ մենք կաւն ենք, եւ խ դու՝ մեր բրուտը, եւ ծ քո ձեռքի գործ ենք մենք ամենքս։ 9 Խիստ կ մի բարկանար, ով Տէր, եւ մի յաւիտեան յիշիր անօրէնութիւնը, ահա նայիր մէկ, հ ամենքս քո ժողովուրդն ենք։ 10 Քո սուրբ քաղաքները անապատ են եղել, Սիօնը անապատ է դառել, ձ Երուսաղէմը՝ աւերակ։ 11 ղ Մեր սրբութեան եւ մեր փառաց տունը, որի մէջ քեզ օրհներգում էին մեր հայրերը, կրակի ճարակ է դառել. Եւ ճ մեր ամեն ցանկալիքը ամայի են դառել։ 12 մ Այս բաների վերայ պիտի զսպե՞ս քեզ, յ ով Տէր, պիտի լռե՞ս եւ մեզ անչափ նեղե՞ս։
Եսայիա 64