1 Եւ ես աչքերս վեր բարձրացրի ու նայեցի, եւ ահա ա մի մարդ եւ ձեռքին մի չափելու չուան։ 2 Եւ ասեցի. Դու ո՞ւր ես գնում. Եւ նա ասեց ինձ. բ Երուսաղէմը չափելու, որ տեսնեմ թէ որքան է լայնութիւնը եւ որքան երկայնութիւնը։ 3 Եւ ահա այն ինձ հետ խօսող հրեշտակը դուրս եկաւ, եւ մի ուրիշ հրեշտակ դուրս եկաւ նորա դիմացը. 4 Եւ ասեց նորան. Վազիր՝ ասիր այս տղային թէ՝ գ Լայնարձակ պիտի բնակուէ Երուսաղէմը իրանում եղած մարդկանց եւ անասնոց պատճառովը։ 5 Եւ ես պիտի դ նորա համար հրեղէն պարիսպ լինեմ շուրջանակի, ասում է Տէրը, եւ ե փառաց համար պիտի լինեմ նորանում։
6 Ա՜յ, ա՜յ, զ էլ փախէք հիւսիսի երկրիցը, ասում է Տէրը, որովհետեւ է երկնքի չորս հողմերին պէս ցրուել եմ ձեզ, ասում է Տէրը։ 7 ը Ա՜յ Սիօն, ազատիր քեզ, որ բնակվում ես Բաբիլոնի աղջկայ մօտ։ 8 Որովհետեւ այսպէս է ասում Զօրաց Տէրը. Փառքի ետեւից ուղարկել է նա ինձ ձեզ կողոպտող ազգերի մօտ. Որովհետեւ թ ձեզ դպչողը նորա աչքերի բիբին է դպչում։ 9 Որովհետեւ ահա ժ ես իմ ձեռքը շարժելու եմ նորանց վերայ, եւ նորանք պիտի իրանց ծառաներին աւար դառնան. Եւ ի կ’գիտենաք, որ Զօրաց Տէրն է ինձ ուղարկել։ 10 լ Ցնծա եւ ուրախացիր, ով Սիօնի աղջիկ, որովհետեւ ահա ես գալիս եմ ու կ’բնակուեմ խ քո միջումն, ասում է Տէրը։ 11 Եւ ծ այն օրը կ շատ ազգեր Տիրոջն են յարելու, եւ ինձ ժողովուրդ են լինելու. Եւ ես քո միջումն եմ բնակուելու, եւ հ դու կ’գիտենաս, որ Զօրաց Տէրն է ինձ ուղարկել քեզ մօտ։ 12 Եւ Տէրը պիտի ժառանգէ ձ իր ժառանգութիւնը՝ Յուդան, սուրբ երկրի վերայ, եւ ղ էլի պիտի հաւանէ Երուսաղէմին։ 13 ճ Լռէ ամեն մարմին Տիրոջ առաջին, որ մ նա զարթնեց իր սուրբ բնակութիւնիցը։
Զաքարիա 2
