1 Մեռած ճանճերը գարշահոտ են անում եռացնում իւղագործի իւղը, նոյնպէս եւ մի քիչ յիմարութիւնը աւելի ծանր է լինում իմաստութիւնից եւ փառքից։
2 Իմաստունի սիրտն իր աջ կողմին է, եւ յիմարի սիրտն իր ձախ կողմին։
3 Որ ճանապարհով էլ որ գնայ յիմարը՝ պակասամիտ է.
4 Եթէ իշխանի բարկութիւնը վեր կենայ քեզ դէմ,
5 Կայ մի չարիք էլ, որ տեսայ արեգակի տակին, այն սխալմունքի նման, որ դուրս է գալիս իշխանի առաջիցը։
6
7 Տեսայ ծառաներ՝
8
9 Ով որ քարեր տեղահանէ, նորանցով կ’վնասուի. Փայտ կտրողը վտանգի է ենթարկուած նորանից։
10 Եթէ կացինը բթացել է, եւ նա չ’սրէ նորա բերանը, այն ժամանակ նա պէտք է ոյժը զօրացնէ, եւ յաջողութեան շահն իմաստութիւնն է։
11 Եթէ օձը խայթէ
12
13 Նորա բերանի խօսքերի սկիզբը յիմարութիւն է. Եւ նորա բերանի վերջը չար խենդութիւն։
14
15 Յիմարի աշխատութիւնն իրան կ’յոգնեցնէ, որ չ’գիտէ քաղաքը գնալը։
16
17 Երանի՜ քեզ, երկիր, որ թագաւորդ ազնուազարմ է, եւ որ
18 Շէնքը ծուլութիւններով փուլ կ’գայ, եւ ձեռքերը կախելով՝ տունը կ’կաթէ։
19 Հացկերոյթը ուրախանալու համար կ’անեն, եւ
20