1 Եւ ես դարձայ եւ տեսայ արեգակի տակին եղած բոլոր
2
3
4 Եւ ես տեսայ բոլոր աշխատութիւնը եւ բոլոր յաջող գործքը, որի համար մարդս նախանձում է իր ընկերին։ Սա էլ է ունայն եւ քամիի աշխատանք։
5
6
7 Եւ ես ետ դարձայ ու տեսայ արեգակի տակին ունայնութիւնը։
8 Մէկը կայ որ մի երկրորդ չ’ունի, ոչ որդի ունի եւ ոչ եղբայր. Բայց նորա զբաղմունքը վերջ չ’ունի. Նաեւ
9 Երկուսը լաւ է քան թէ մէկը. Որ նորանք վարձք ունին իրանց աշխատանքիցը։
10 Որովհետեւ եթէ վայր ընկնեն, մէկը միւսին վեր կ’կացնէ. Բայց վա՜յ մէկին որ ընկնի, եւ մի երկրորդ չ’կայ որ նորան կանգնեցնէ։
11 Եւ երբոր երկուսը միասին քնեն՝ կ’տաքանան. Բայց մէկը ի՞նչպէս կ’տաքանայ։
12 Եւ եթէ մէկը նորան բռնութիւն անէ, երկուսը նորա դէմ կ’կանգնեն. Եւ երեքպատիկ թելը շուտով չի կտրուիլ։
13 Լաւ է մի աղքատ եւ իմաստուն երեխան քան թէ ծեր եւ անմիտ թագաւորը, որ այլ եւս չ’գիտէ լուսաւորուիլ։
14 Որովհետեւ նա կալանաւորների տնիցը դուրս է գալիս որ թագաւորէ, իսկ սա իր թագաւորութիւնովն անգամ ծնուած՝ աղքատ է.
15 Ես տեսայ արեգակի տակին ման եկող բոլոր ապրողներին այն երեխայի, այսինքն այն երկրորդի հետ, որ պիտի կանգնէ նորա տեղը։
16 Ծայր չ’կայ այն բոլոր ժողովրդին՝ այն ամենին, որ նորանցից առաջ էին, նորանցից ետիններն էլ նորանով չեն ուրախանալու. Սա էլ է ունայն եւ քամիի աշխատանք։