1 ա Ձեր սիրտերը թող չ’խռովին. Աստուծուն հաւատացէք, եւ ինձ հաւատացէք։ 2 Իմ Հօր տանը շատ բնակարաններ կան. Ապա թէ ոչ ես ձեզ կ’ասէի. բ Գնում եմ ձեզ համար տեղ պատրաստելու։ 3 Եւ եթէ գնամ եւ ձեզ համար տեղ պատրաստեմ, գ դարձեալ կ’գամ եւ ձեզ ինձ մօտ կ’առնեմ. դ որ ուր ես եմ, դուք էլ լինիք, 4 Եւ որ տեղ որ ես գնում եմ՝ գիտէք, եւ ճանապարհը գիտէք։
5 Թովմասը նորան ասեց. Տէր, մենք չ’գիտենք թէ որ տեղ ես գնում. Եւ ի՞նչպէս կարող ենք ճանապարհը գիտենալ։ 6 Յիսուսը նորան ասեց. ե Ես եմ ճանապարհը եւ զ ճշմարտութիւնը եւ է կեանքը. ը ոչ ով չի գալիս Հօր մօտ, եթէ ոչ ինձանով։ 7 թ Եթէ ինձ գիտենայիք, իմ Հօրն էլ կ’գիտենայիք. Եւ սորանից յետոյ կ’գիտենաք նորան եւ տեսաք նորան։
8 Փիլիպպոսը նորան ասեց. Տէր, Հայրը ցոյց տուր մեզ, եւ բաւական է մեզ։ 9 Յիսուսը նորան ասեց. Այսքան ժամանակ ձեզ հետ եմ, եւ ինձ չ’ճանաչեցի՞ր, Փիլիպպոս. ժ ինձ տեսնողը Հօրը տեսաւ. Եւ դու ի՞նչպէս ես ասում. Հայրը ցոյց տուր մեզ։ 10 Չե՞ս հաւատում, որ ի ես Հօր մէջ եմ, եւ Հայրն ինձանում է. Այն բանն՝ որ ես խօսում եմ ձեզ հետ, լ իմ անձիցը չեմ խօսում. Բայց Հայրը՝ որ ինձանում բնակած է, նա է գործում այդ գործերը։ 11 Հաւատացէք ինձ, որ ես Հօր մէջ եմ, եւ Հայրն ինձանում է։ 12 խ Ապա թէ ոչ, իսկ այն գործերի համար հաւատացէք ինձ. ծ ճշմարիտ ճշմարիտ ասում եմ ձեզ, թէ ինձ հաւատացողը այն գործերն որ ես գործում եմ, նա էլ կ’գործէ, եւ նորանցից էլ աւելի մեծ բաներ կ’գործէ. Որովհետեւ ես իմ Հօր մօտ եմ գնում։ 13 կ Եւ ինչ որ էլ խնդրէք իմ անունովը, այն կ’անեմ, որ Հայրը փառաւորուի Որդումը։ 14 Եթէ իմ անունովը մի բան խնդրէք, ես կ’անեմ։ 15 հ Եթէ ինձ սիրում էք, իմ պատուիրանքները պահեցէք։ 16 Եւ ես Հօրը կ’աղաչեմ ձ եւ ուրիշ Մխիթարիչ կ’տայ ձեզ. Որ մնայ ձեզ հետ յաւիտեան։ 17 ղ Ճշմարտութեան Հոգին, ճ որին աշխարհքս կարող չէ ընդունել. Որ չէ տեսնում նորան. Եւ ոչ. Էլ ճանաչում նորան. Բայց դուք նորան ճանաչում էք, որովհետեւ ձեզ մօտ է մնում եւ մ ձեզ հետ կ’լինի։ 18 յ Ձեզ որբ չեմ թողիլ. ն կ’գամ ձեզ մօտ։ 19 Մի փոքր ժամանակ էլ, եւ աշխարհքն էլ չի տեսնիլ ինձ, շ բայց դուք կ’տեսնէք ինձ. ո որովհետեւ ես կենդանի եմ, եւ դուք կենդանի կ’լինիք։ 20 Այն օրը դուք կ’ճանաչէք, չ որ ես իմ Հօր մէջ եմ, եւ դուք ինձանում, եւ ես ձեզանում։ 21 պ Ով որ իմ պատուիրանքներն ունի եւ նորանց պահում է, նա է ինձ սիրողը. Եւ ինձ սիրողն իմ Հօրիցը կ’սիրուի. Եւ ես կ’սիրեմ նորան, եւ ինձ կ’յայտնեմ նորան։
22 Ասեց նորան ջ Յուդան՝ ոչ թէ Իսկարիովտացին. Տէր, ի՞նչ է, որ մեզ կ’յայտնես քեզ՝ եւ աշխարհքին ոչ։ 23 Յիսուսը պատասխանեց եւ նորան ասեց. ռ Եթէ մէկն ինձ սիրում է, իմ խօսքը կ’պահէ եւ իմ Հայրը կ’սիրէ նորան. ս եւ նորա մօտը կ’գանք եւ բնակութիւն կ’անենք նորա մօտ։ 24 Ինձ չ’սիրողը իմ խօսքերը չէ պահում. վ եւ այն խօսքը որ լսում էք՝ իմը չէ, այլ ինձ ուղարկող Հօրը։ 25 Այս խօսեցի ձեզ հետ՝ քանի որ ձեզ մօտ եմ։ 26 տ Բայց Մխիթարիչը՝ Սուրբ Հոգին, որ Հայրը կ’ուղարկէ իմ անունովը, ր նա ամեն բան կ’սովորեցնէ ձեզ, եւ կ’յիշեցնէ ձեզ ամեն ինչ որ ձեզ ասեցի։ 27 ց Խաղաղութիւն եմ թողում ձեզ, իմ խաղաղութիւնն եմ տալիս ձեզ. Ոչ թէ ինչպէս աշխարհքն է տալիս՝ ես տալիս եմ ձեզ. ւ ձեր սիրտը չ’խռովի եւ չ’վախենայ։ 28 Լսեցիք, փ որ ես ասեցի ձեզ, թէ Գնում եմ, եւ կ’գամ ձեզ մօտ. ք եթէ ինձ սիրէիք, ապա ուրախ կ’լինէիք՝ որ ասեցի, Հօր մօտ եմ գնում. օ որովհետեւ իմ Հայրը մեծ է ինձանից։ 29 ֆ Եւ հիմա ասեցի ձեզ՝ լինելուց առաջ. Որ երբոր լինի, հաւատաք։ 30 Այլ եւս շատ չեմ խօսիլ ձեզ հետ, և որովհետեւ այս աշխարհքի իշխանը գալիս է, եւ ինձանում ոչինչ չ’ունի։ 31 Այլ որպէս զի աշխարհքը իմանայ, թէ ես սիրում եմ Հօրը. ա եւ ինչպէս Հայրը պատուիրեց ինձ, այնպէս եմ անում. Վեր կացէք, գնանք այս տեղից։
Հովհաննես 14