1 Եւ աշակերտներին ասեց. ա Անկարելի է, որ գայթակղութիւններ չ’գան. Բայց վայ նորան որի ձեռովը կ’գան։ 2 Աւելի լաւ է նորան, որ նորա վզիցը մի էշի ջաղացի քար կախուէր եւ ծովը գցուէր, քան թէ այս փոքրներից մէկին գայթակղեցնէ։
3 Զգոյշ կացէք ձեր անձերին։ բ Եթէ քո եղբայրը մեղանչէ քեզ դէմ, գ յանդիմանիր նորան. Եւ եթէ ապաշխարէ, ներիր նորան։ 4 Եւ եթէ օրը եօթն անգամ քեզ դէմ մեղանչէ՝ եւ եօթն անգամ քեզ մօտ դառնայ եւ ասէ՝ Ապաշխարում եմ, ներիր նորան։
5 Եւ առաքեալներն ասեցին Տիրոջը. Մեր հաւատքն աւելացրու։ 6 Եւ դ Տէրն ասեց. Եթէ մանանեխի հատի չափ հաւատք ունենայիք, այս թզենուն կ’ասէիք. Պոկուիր եւ ծովի մէջ տնկուիր, եւ նա կ’հնազանդէր ձեզ։
7 Բայց ձեզանից ո՞վ է նա, որ մի հողագործ կամ մի հովիւ ծառայ ունենայ, որ երբոր յանդիցը գայ տուն մտնէ, շուտով ասէ նորան, թէ Եկ սեղան նստիր։ 8 Այլ չի՞ ասիլ նորան, թէ պատրաստիր ինչ որ իրիկունս պիտի ուտեմ, եւ գօտիդ կապիր ե ինձ ծառայիր, մինչեւ որ ուտեմ եւ խմեմ, եւ յետոյ դու էլ կ’ուտես եւ կ’խմես։ 9 Մի՞թէ այն ծառայիցը շնորհակալ կ’լինի, որ այն բոլոր իրան հրամայուածներն արաւ. Չ’կարծեմ։ 10 Այնպէս էլ դուք, երբոր բոլոր ձեզ հրամայուած բաներն անէք, ասեցէք, թէ զ Մենք անպիտան ծառաներ ենք. Որովհետեւ այն ենք արել, ինչ որ պարտական էինք անելու։
11 Եւ եղաւ՝ երբոր նա է Երուսաղէմ էր գնում, ինքը Սամարիայի եւ Գալիլեայի միջովն էր անցնում։ 12 Եւ նա մի գիւղ մտնելիս, տասը բորոտ մարդիկ պատահեցան նորան, ը որ հեռուանց կանգնեցին, 13 Եւ իրանց ձայնը բարձրացրին եւ ասեցին. Յիսուս՝ Վարդապետ, մեզ, ողորմիր։ 14 Եւ երբոր տեսաւ՝ ասեց նորանց. թ Գնացէք ձեր անձերը քահանաներին ցոյց տուէք. Եւ եղաւ, որ նորանք գնալիս՝ սրբուեցան։ 15 Եւ նորանցից մէկն, երբոր տեսաւ թէ բժշկուեցաւ, ետ դառաւ՝ բարձր ձայնով փառաւորում էր Աստուծուն։ 16 Եւ իր երեսի վերայ ընկաւ նորա ոտների առաջին, եւ գոհանում էր նորանից. Եւ ինքը Սամարացի էր։ 17 Յիսուսն էլ պատասխանեց եւ ասեց. Չէ՞ որ տասն էլ սրբուեցան. Ապա այն ինն ո՞ւր են։ 18 Ետ դառնողներ չ’գտնուեցան, որ Աստուծուն փառք տան, բացի այս այլազգին։ 19 ժ Եւ ասեց նորան. Վեր կաց՝ գնա. Քո հաւատքն ապրեցրեց քեզ։
20 Երբոր Փարիսեցիներիցն հարցուեցաւ, թէ Աստուծոյ արքայութիւնն ե՞րբ պիտի գայ, պատասխանեց նորանց եւ ասեց. Աստուծոյ արքայութիւնը դրսի նշանով չի գալ։ 21 ի Ոչ էլ կ’ասեն, թէ Ահա այստեղ է, կամ՝ ահա այնտեղ է. Որովհետեւ լ ահա Աստուծոյ արքայութիւնը հէնց ձեր ներսումն է։
22 Աշակերտներին էլ ասեց. խ Օրեր կ’գան, որ դուք կ’ցանկանաք մարդի Որդու օրերից մէկը տեսնել, եւ չէք տեսնիլ։ 23 ծ Եւ ձեզ կ’ասեն՝ Ահա այստեղ է, կամ՝ ահա այնտեղ է, չ’գնաք եւ ետեւիցը չ’հետեւիք։ 24 կ Որովհետեւ ինչպէս կայծակն որ փայլում երկնքի տակիցը՝ լոյս է տալիս մինչեւ երկնքի միւս տակը, այնպէս էլ կ’լինի մարդի Որդին իր օրումը։ 25 հ Բայց առաջ պէտք է որ նա շատ չարչարուի եւ անարգուի այս ազգիցը։ 26 ձ Եւ ինչպէս եղաւ Նոյի օրերումն, այնպէս էլ կ’լինի մարդի Որդու օրերումը։ 27 Ուտում էին եւ խմում էին՝ կին էին առնում՝ եւ մարդի էին գնում, մինչեւ այն օրն որ Նոյը մտաւ տապանը, եւ ջրհեղեղն եկաւ եւ ամենքին կորցրեց։ 28 ղ Նմանապէս էլ ինչպէս Ղովտի օրերումն եղաւ. Ուտում էին, խմում էին, առնում էին՝ ծախում էին, տնկում էին՝ շինում էին։ 29 ճ Եւ այն օրն որ Ղովտը Սոդոմիցը դուրս եկաւ, կրակ եւ ծծումբ տեղաց երկնքիցը եւ ամենքին կորցրեց։ 30 Նոյն կերպովն էլ կ’լինի այն օրումը, որ մ մարդի Որդին կ’յայտնուի։ 31 Այն օրումն յ ով որ կտրի վերայ լինի եւ իր բաները տան մէջ, թող չ’իջնէ նորանց առնելու. Եւ յանդումը լինողն էլ այնպէս թող ետ չ’դառնայ։ 32 ն Յիշեցէք Ղովտի կինը։ 33 շ Ով որ ուզէ իր անձն ապրեցնել, կ’կորցնէ նորան. Եւ ով որ կորցնէ նորան, կ’ապրեցնէ նորան։ 34 ո Ասում եմ ձեզ. Նոյն գիշերումն երկու հոգի մէկ մահիճի մէջ կ’լինին, մէկը կ’առնուի եւ միւսը կ’թողուի։ 35 Երկու հոգի միասին աղալու վերայ կ’լինին, մէկը կ’առնուի եւ միւսը կ’թողուի. Եւ երկու հոգի արտումը կ’լինին, մէկը կ’առնուի եւ միւսը կ’թողուի։ 36 Եւ պատասխանեցին եւ նորան ասեցին. Տէր, չ ո՞րտեղ։ 37 Նա էլ ասեց նորանց. Որտեղ մարմինն է, արծիւներն էլ այնտեղ կ’հաւաքուին։
Ղուկաս 17
