1 Ի՞նչու համար են խռովութիւն անում ա հեթանոսները, եւ ազգերը՝ ունայն մտածում։
2 Երկրի թագաւորները վեր են կենում, եւ իշխաններն իրար հետ խորհուրդ են անում Տիրոջ դէմ եւ նորա բ Օծեալի դէմ թէ
3 գ Կոտրենք նորանց կապանքները, եւ դէն գցենք նորանց չուանները մեզանից։
4 դ Երկնքումը բնակողը ե ծիծաղում է, Տէրը ծաղրում է նորանց։
5 Այն ժամանակ նա կ’խօսի նորանց հետ իրան բարկութիւնովը, եւ իրան սրտմտութիւնովը կ’շփոթեցնէ նորանց։
6 Ես օծեցի իմ թագաւորին իմ սուրբ զ Սիօն սարի վերայ։
7 Կ’պատմեմ հրամանը. Տէրն ասեց ինձ. է Դու իմ որդին ես, ես այսօր ծնեցի քեզ.
8 ը Խնդրիր ինձանից, եւ ես հեթանոսները քեզ ժառանգութիւն կ’տամ, եւ երկրի ծայրերը՝ քեզ ստացուածք։
9 թ Երկաթի գաւազանով կ’ջարդես նորանց, եւ ժ բրուտի ամանի պէս կ’փշրես նորանց։
10 Եւ հիմա, ով թագաւորներ, խոհեմացէք, եւ խրատուեցէք, ով երկրի դատաւորներ։
11 Վախով ծառայեցէք ի Տիրոջը, եւ լ դողալով ցնծացէք։
12 Որդիին համբուրեցէք, որ չ’բարկանայ, եւ դուք չ’կորչիք ճանապարհումը. Որովհետեւ նորա խ բարկութիւնը շուտով կ’վառուի. ծ երանի այն ամենին որ նորան են յուսացած։
Սաղմոս 2