Աստվածաշունչ

Արարատ թարգմանություն

1 Դաւիթի (Սաղմոս)։

1 ա Հակառակիր, Տէր, բ ինձ հակառակողների հետ, եւ գ կռուիր ինձ հետ կռուողների հետ։

2 դ Վեր առ զէնքն ու վահանը, եւ վեր կաց ինձ օգնելու համար։

3 Հանիր գեղարդը եւ փակիր ճանապարհը իմ հալածողների դէմ. Ասիր իմ անձին՝ Քո փրկութիւնը ես եմ։

4 ե Թող ամաչեն եւ ամօթ լինին իմ անձը որոնողները. զ թող յետ դառնան եւ ամօթ լինին ինձ դէմ չար խորհողները։

5 Նորանք է քամիի առաջի մղեղի պէս լինին. Եւ Տիրոջը հրեշտակը հալածէ նորանց։

6 Նորանց ճանապարհը ը խաւար եւ գայթակղութիւն լինի. Եւ Տիրոջ հրեշտակը նեղէ նորանց։

7 Որովհետեւ զուր տեղը թ փոս՝ որոգայթ շինեցին ինձ բռնելու համար. Զուր տեղը հոր փորեցին իմ անձի համար։

8 Թող աւերում հասնէ նորան ժ յանկարծակի. ի նորա լարած որոգայթը իրան բռնէ. Աւերումով նորա մէջ ընկնէ։

9 Բայց իմ անձը պիտի ցնծայ Տէրովը, եւ լ ուրախանայ նորա փրկութիւնովը։

10 խ Իմ ամեն ոսկորները պիտի ասեն. Տէր, ծ ո՞վ է քեզ նման՝ որ փրկում ես խեղճին իրանից զօրաւորիցը, եւ տնանկին ու աղքատին իրան յափշտակողիցը։

11 կ Սուտ վկաներ են վեր կենում, իմ չ’գիտացած բանը հարցնում են ինձանից։

12 Չար են հատուցանում ինձ հ բարիի տեղ՝ իմ անձն անժառանգ անելով։

13 Բայց ես քուրձ էի հագնում՝ ձ նորանք հիւանդանալիս. Իմ անձը ծոմով չարչարում էի. Բայց ղ իմ աղօթքը իմ ծոցն է դառնում։

14 Ես նորանց հետ վարվում էի ինչպէս իմ բարեկամի եւ իմ եղբօր հետ. Եւ տրտմութեամբ ցածանում էի իր մօր համար սուգ անողի նման։

15 Սակայն ճ ես սխալուելիս՝ նորանք ուրախանում են եւ ժողովվում. Ժողովվում ինձ վերայ, մ որ խոցեն ինձ, եւ ես չ’գիտէի. յ հայհոյում են եւ չեն դադարում։

16 Խնջոյքի նուաստ ծաղրածուների հետ իրանց ն ատամները կրճտացնում են ինձ վերայ։

17 Տէր, մինչեւ ե՞րբ ես շ մտիկ տալու. Ապրեցրու իմ անձը նորանց կորստիցը, ո իմ կեանքն՝ առիւծի կորիւններիցը։

18 Կ’գոհանամ քեզանից, Տէր, չ մեծ ժողովրդի մէջ, եւ կ’փառաբանեմ քեզ շատ ժողովքի մէջ։

19 Թող չ’ուրախանան ինձ վերայ զուր տեղը պ ինձ թշնամութիւն անողները, եւ ջ աչքով չ’անեն՝ ինձ ռ առանց պատճառի ատողները։

20 Որովհետեւ նորանք խաղաղութիւն չեն խօսում. Բայց նենգաւոր բաներ են մտածում երկրի վերայ հանգիստ լինողների դէմ։

21 Եւ ս իրանց բերանը բաց են անում լայնարձակ ինձ վերայ եւ ասում. վ Վա՜հ վա՜հ, հիմա մեր աչքերը տեսան։

22 Դու տ տեսար, Տէր, ր լուռ մի կենար. Տէր, ց մի հեռանար ինձանից։

23 ւ Զարթիր եւ վեր կաց՝ ինձ իրաւունք անելու համար, ով իմ Աստուած եւ իմ Տէր, ինձ դատաստան անելու համար։

24 փ Դատաստան արա ինձ ք քո արդարութեան պէս, ով Տէր՝ իմ Աստուած, եւ թող չ’ուրախանան ինձ վերայ։

25 օ Թող չ’ասեն իրանց սրտումը՝ Ո՜հ, մեր փափաքը կատարուեց. Թող չ’ասեն՝ ֆ Մենք կուլ տուինք նորան։

26 և Թող իրար հետ ամաչեն եւ ամօթ լինին իմ նեղութեան պատճառով ուրախացողները. Թող ամօթ եւ անարգանք հագնեն ա ինձ վերայ պարծենցողները.

27 բ Թող ցնծան եւ ուրախ լինին նորանք, որ հաւանում են իմ արդարութեանը, եւ գ միշտ ասեն՝ Տէրը փառաւորուի, դ որ կամենում է իր ծառայի խաղաղութիւնը։

28 ե Եւ իմ լեզուն թող պատմէ քո արդարութիւնը, եւ ամեն օր քո գովասանքը։