Աստվածաշունչ

62 Հանդարտ յոյս դէպի Աստուած։ Մարդկանց ոչնչութիւնը։

1 Երգողների գլխաւորին։ ա Իդիթունի վերայ. Դաւիթի Սաղմոս։

1 Իրաւի որ բ իմ անձը լուռ ու մունջ սպասում է Աստուծուն, նորանից է իմ փրկութիւնը։

2 Իրաւի որ նա է իմ վէմը եւ իմ փրկութիւնը, իմ ապաւէնը որ գ խիստ չ’շարժուիմ։

3 Մինչեւ ե՞րբ էք յարձակվում մարդի վերայ, որ ամենքդ սպանէք նորան, ինչպէս դ ծռուած պատ եւ խախուտ պարիսպ։

4 Իրաւի խորհուրդ են անում՝ որ իր բարձրութիւնիցը վայր գցեն նորան. Հաւանում են ստութեան. ե իրանց բերանովն օրհնում են, բայց իրանց սրտումն անիծում։ (Սէլա։)

5 Ով իմ անձը, մինակ լուռ մտիկ տուր Աստուծուն. Որովհետեւ նորանից է իմ յոյսը։

6 Իրաւի որ նա է իմ վէմը, իմ փրկութիւնը, իմ ապաւէնը. Ես չեմ շարժուիլ։

7 զ Աստուծոյ մօտ է իմ փրկութիւնը եւ փառքը. Իմ զօրութեան վէմն ու իմ ապաւէնը Աստուծոյ մօտ է։

8 Յուսացէք նորան ամեն ժամանակ, ով ժողովուրդներ, է թափեցէք ձեր սրտերը նորա առաջին. ը Աստուած մեր ապաւէնն է։ (Սէլա։)

9 թ Իրաւի որ ժ հասարակ մարդիկն ունայն են եւ մեծամեծ մարդիկը՝ սուտ. Երբոր կշռի մէջ դրուին՝ նորանք ամեն ունայնութիւնից աւելի թեթեւ են։

10 մի յուսաք հարստահարութեան, եւ զուր յոյս մի դնէք յափշտակութեան վերայ. Եթէ ի հարստութիւնը շատանայ՝ սիրտ մի դնէք նորա վերայ։

11 լ Աստուած մի անգամ խօսեց. Ես երկու անգամ լսեցի այս. Թէ խ զօրութիւնն Աստուծուն է։

12 Եւ ծ քոնն է ողորմութիւնը, Տէր, որովհետեւ կ դու մարդին հատուցում կ’տաս նորա գործերի պէս։

Սաղմոս 62