1 Ով Տէր՝ ա վրէժխնդրութեան Աստուած, ով վրէժխնդրութեան Աստուած, յայտնուիր։
2 բ Բարձրացիր, ով գ երկրի Դատաւոր, հատուցում տուր ամբարտաւաններին։
3 Ով Տէր, դ ամբարիշտները՝ մինչեւ ե՞րբ, ամբարիշտները մինչեւ ե՞րբ կ’պարծենան։
4 ե Նորանք բղխում եւ խօսում են գոռոզ բաներ. Բոլոր անօրէնութիւն գործողները պարծենում են։
5 Տէր, նորանք կոխ են տալիս քո ժողովուրդը. Եւ նեղացնում են քո ժառանգութիւնը։
6 Սպանում են որբեւայրիին եւ պանդուխտին. Եւ որբերին կոտորում են.
7 զ Եւ ասում. Տէրը չէ տեսնում, եւ Յակոբի Աստուածը չէ իմանում։
8 է Իմացէք, ով յիմարներ ժողովրդի մէջ. Եւ դուք, ո՜վ անմիտներ, ե՞րբ կ’հասկնաք։
9 ը Մի՞թէ ականջը տնկողը չի լսիլ. Կամ թէ աչքը ստեղծողը չի՞ տեսնիլ։
10 Մի՞թէ ազգերը խրատողը չի յանդիմանիլ. թ Նա որ մարդիս գիտութիւն է սովորեցնում։
11 ժ Տէրը ճանաչում է մարդկանց խորհուրդները, որ ունայն են։
12 ի Երանի այն մարդին որ դու խրատում ես նորան, ով Տէր. Եւ քո օրէնքիցը սովորեցնում ես նորան.
13 Որ հանգստացնես նորան չարութեան օրերիցը. Մինչեւ որ հոր փորուի ամբարշտի համար։
14 լ Որովհետեւ Տէրը երեսից չէ գցում իր ժողովուրդը, եւ չէ թողում իր ժառանգութիւնը։
15 Որ դատաստանը դէպի արդարութիւն դառնայ. Եւ նորա ետեւից կ’գնան բոլոր սրտով ուղիղները։
16 Ո՞վ վեր կ’կենայ ինձ հետ չարերի դէմ. Ո՞վ ինձ հետ կ’կանգնի նորանց դէմ որ անօրէնութիւն են գործում։
17 խ Եթէ Տէրն օգնութիւն չ’լինէր ինձ, քիչ կ’մնար որ իմ անձը լռութեան մէջ բնակուէր։
18 Եթէ ասում եմ. ծ Ոտս դողդողում է. Տէր, քո ողորմութիւնը հաստատում է ինձ։
19 Իմ հոգերն իմ սրտումը շատանալիս՝ քո մխիթարութիւններն ուրախացնում են ինձ։
20 Մի՞թէ կ անօրէնութեան աթոռը քեզ հետ հաղորդակից է, որ հ չարիք է շինում հրամանի դէմ։
21 ձ Նորանք ժողովվում են արդարի անձի դէմ, ղ եւ անմեղի արիւնը դատապարտում։
22 Բայց Տէրն ինձ ճ ապաւէն է, եւ իմ Աստուածն է իմ յոյսի վէմը։
23 մ Եւ նա նորանց կ’հատուցանէ իրանց անօրէնութեան պէս. Եւ իրանց չարութիւնովը կ’ջնջէ նորանց. Մեր Տէր Աստուածը կ’ջնջէ նորանց։
Սաղմոս 94