1 Իմ որդեակներս, սա գրում եմ ձեզ որ չ’մեղանչէք, եւ եթէ մէկը մեղանչէ, ա բարեխօս ունինք Հօր մօտ Յիսուս Քրիստոս արդարին։ 2 բ Եւ նա քաւութիւն է մեր մեղքերի համար. Եւ ոչ միայն մերինների գ բայց բոլոր աշխարհքի էլ։
3 Եւ սորանով գիտենք որ ճանաչեցինք նորան, եթէ նորա պատուիրանքները պահենք։ 4 դ Ով որ ասում է թէ Ճանաչեցի նորան եւ նորա պատուիրանքները չէ պահում, ե ստախօս է, եւ ճշմարտութիւնը չ’կայ նորանում։ 5 զ Բայց ով որ նորա խօսքը պահէ, է իրաւի Աստուծոյ սէրը նորանում կատարեալ է. ը սորանով ճանաչում ենք որ նորանում ենք։ 6 թ Ով որ ասում է թէ նորանում եմ բնակվում, ժ պէտք է, ինչպէս որ նա գնաց, ինքն էլ այնպէս գնայ։
7 Եղբայրներ, ի ոչ թէ մի նոր պատուիրանք եմ գրում ձեզ, լ այլ հին պատուիրանքը որ սկզբիցն ունէիք եւ հին պատուիրանքն այն խօսքն է որ լսեցիք սկզբիցը։ 8 Դարձեալ խ նոր պատուիրանք եմ գրում ձեզ, որ ճշմարիտ է նորանում եւ ձեզանում. ծ որ խաւարն անցնում է, եւ կ ճշմարիտ լոյսն արդէն երեւում է։ 9 հ Ով որ ասում է, թէ լոյսի մէջ է եւ իր եղբօրն ատում է, մինչեւ հիմա խաւարի մէջ է։ 10 ձ Նա որ իր եղբօրը սիրում է, լոյսի մէջ է մնում, ղ եւ գայթակղութիւն չ’կայ նորանում։ 11 Բայց նա որ իր եղբօրն ատում է, խաւարումն է, ճ եւ խաւարի մէջ է ման գալիս, եւ չ’գիտէ թէ ուր է գնում, որովհետեւ խաւարը կուրացրեց նորա աչքերը։
12 Գրում եմ ձեզ, որդեակներ, մ որ ձեր մեղքերը թողուած են ձեզ նորա անունի համար։ 13 Գրում եմ ձեզ, հայրեր, որ ճանաչեցիք նորան յ որ սկզբիցն է. Գրում եմ ձեզ, երիտասարդներ, որ դուք յաղթեցիք չարին։ 14 Գրում եմ ձեզ, մանկունք, որ ճանաչեցիք Հօրը. Գրեցի ձեզ, հայրեր, որ ճանաչեցիք նորան որ սկզբիցն է. Գրեցի ձեզ, երիտասարդներ, ն որ դուք զօրաւոր էք. Եւ Աստուծոյ խօսքը բնակվում է ձեզանում, եւ դուք յաղթել էք չարին։ 15 շ Մի սիրէք աշխարհքը. Եւ ոչ էլ այն որ աշխարհքի մէջ է։ 16 ո Եթէ մէկն աշխարհքը սիրէ, Հօր սէրը նորանում չէ. Որովհետեւ ամեն ինչ որ աշխարհքումն է՝ մարմնի ցանկութիւնը, չ աչքերի ցանկութիւնը եւ այս կեանքի ամբարտաւանութիւնը, Հօրիցը չէ, այլ աշխարհքիցն է։ 17 պ Եւ աշխարհքը անցնում է եւ նորա ցանկութիւնն էլ, բայց Աստուծոյ կամքն անողը մնում է յաւիտեան։
18 ջ Որդեակներ, ռ վերջի ժամանակն է, եւ ինչպէս լսեցիք թէ ս Նեռը գալիս է, վ եւ այժմ շատ նեռեր են եղել, որ տ սորանից իմանում ենք թէ վերջի ժամանակն է։ 19 ր Մեզանից դուրս գնացին, բայց մեզանից չէին. ց որովհետեւ եթէ մեզանից լինէին, ապա մեզ հետ մնացած կ’լինէին. ւ բայց որ յայտնի լինեն թէ նորանք ամենը մեզանից չեն։ 20 փ Եւ դուք օծութիւն ունիք ք այն սուրբիցը օ եւ ամեն բան գիտէք։ 21 Չ’գրեցի ձեզ իբր թէ ճշմարտութիւնը չ’գիտէք, այլ թէ գիտէք նորան, եւ՝ թէ ամեն ստութիւն այն ճշմարտութիւնիցը չէ։ 22 ֆ Ո՞վ է ստախօսը, եթէ ոչ նա որ ուրանում է թէ Յիսուսը չէ Քրիստոսը. Նա Նեռն է, որ ուրանում Հօրը եւ Որդուն։ 23 և Ամեն ով որ Որդուն ուրանում է, Հօրն էլ չ’ունի. ա նա որ Որդուն դաւանում է, Հօրն էլ ունի։ 24 բ Արդ այն որ դուք լսեցիք սկզբիցը, թող բնակուէ ձեզանում. Եթէ բնակուէ ձեզանում այն որ սկզբիցը լսեցիք, գ դուք էլ կ’բնակուէք Որդու եւ Հօր մէջ։ 25 դ Եւ սա է այն խոստմունքը որ նա աւետարանեց մեզ, այսինքն յաւիտենական կեանքը։ 26 ե Այս բաները գրեցի ձեզ՝ ձեզ մոլորեցնողների մասին։ 27 Եւ զ այն օծութիւնը, որ դուք նորանից ընդունեցիք բնակվում է ձեզանում. Եւ է դուք պէտք չ’ունիք որ մէկը սովորեցնէ ձեզ. ը այլ ինչպէս այն օծութիւնը սովորեցնում է ձեզ ամեն բանի համար, ճշմարիտ էլ է եւ սուտ չէ. Եւ ինչպէս նա սովորեցրեց ձեզ, կացէք նորանում։
28 Եւ հիմա, որդեակներ, կացէք նորանում. թ որ երբոր նա կ’յայտնուի, համարձակութիւն ունենանք, եւ ժ չ’ամաչենք նորանից նորա գալուստի ժամանակումը։ 29 ի Եթէ գիտէք որ նա արդար է, կ’իմանաք թէ լ ամեն ով որ արդարութիւն է անում, նորանից է ծնուած։
Ա Հովհաննես 2
