1Եւ Դաւիթը խորհուրդ արաւ հազարապետների եւ հարիւրապետների եւ բոլոր իշխանների հետ։ 2Եւ Դաւիթն ասեց բոլոր Իսրայէլի ժողովքին. Եթէ ձեզ հաճոյ է, եւ այս բանը մեր Տէր Աստուածանից է, ընդհանրապէս մարդիկ ուղարկենք Իսրայէլի բոլոր երկիրներում մնացած մեր եղբայրներին եւ նորանց հետ քահանաներին եւ Ղեւտացիներին իրանց քաղաքները եւ արուարձանները, որ մեզ մօտ ժողովուին։ 3Եւ մեր Աստուծոյ տապանակը մեզ մօտ փոխադրենք. Որովհետեւ աՍաւուղի օրերովը նորան չ’ուզեցինք։ 4Եւ բոլոր ժողովքն ասեց, որ այնպէս անեն, որովհետեւ այս խօսքը բոլոր ժողովրդի աչքին ուղիղ երեւեցաւ։ 5Եւ բԴաւիթը բոլոր Իսրայէլին ժողովեց գԵգիպտոսի Սիովրից մինչեւ Եմաթի մուտքը, Աստուծոյ տապանակը դԿարիաթարիմից բերելու համար։ 6Եւ Դաւիթը վեր գնաց բոլոր Իսրայէլի հետ եԲաաղ այսինքն Յուդայի Կարիաթարիմը, որ այնտեղից վեր բերէ զքերովբէների վերայ նստող Եհովայ Աստուծոյ տապանակը, որի անունը կանչվում է։ 7Եւ Աստուծոյ տապանակը դրին էմի նոր սայլի վերայ ըԱբինադաբի տունիցը. Եւ Ոզան ու Աքիովը քշում էին սայլը։ 8Եւ թԴաւիթն ու բոլոր Իսրայէլը խաղում էին բոլոր ուժով Աստուծոյ առաջին օրհնութիւններով, քնարներով, տաւիղներով, թմբուկներով, ծնծղաներով եւ փողերով։
9Եւ եկան մինչեւ ժՔիդոնի կալը. Եւ Ոզան իր ձեռքը մեկնեց որ տապանակը բռնէ. Որովհետեւ եզները ծռել էին։ 10Եւ Տիրոջ բարկութիւնը բորբոքուեց Ոզայի դէմ. Եւ զարկեց նորան, որովհետեւ իձեռքը մեկնել էր տապանակին. Եւ նա մեռաւ այնտեղ լԱստուծոյ առաջին։ 11Եւ Դաւիթը տրտմեց, որովհետեւ Տէրը հարուածով հարուածեց Ոզային. Եւ այնտեղի անունը մինչեւ այսօր Փարէս-ոզա է ասվում։ 12Եւ Դաւիթը վախեցաւ այն օրը Աստուածանից ասելով. Ես ի՞նչպէս տանեմ Աստուծոյ տապանակը ինձ մօտ։ 13Եւ Դաւիթը չ’տարաւ տապանակն իր մօտ Դաւիթի քաղաքը, եւ ծռեց տարաւ Գէթացի Աբդեդոմի տունը։ 14Եւ խԱստուծոյ տապանակը մնաց ծԱբդեդոմի ընտանիքի հետ նորա տանը երեք ամիս. Եւ Տէրը օրհնեց Աբդեդոմի տունը եւ նորա բոլոր ունեցածը։
