1 Իրաւ որ առաջի ուխտն էլ ունէր պաշտամունքի իրաւունքը՝ ա աշխարհական սրբարանը. 2 բ Որովհետեւ առաջի խորանն այսպէս պատրաստուեցաւ, գ նորանում էր դ աշտանակը եւ ե սեղանը եւ հացերի նուէրը, սա կոչվում էր սրբութիւն։ 3 Իսկ զ երկրորդ վարագուրի ետեւը մի խորան կար որ Սրբութիւն սրբութեանց էր կոչվում. 4 Որ ունէր ոսկէ բուրվառը, եւ է ուխտի տապանակը ամեն կողմից ոսկով պատած. Որ նորանում կար ը ոսկէ սափորը մանանայովը, եւ թ Ահարօնի գաւազանը որ ծաղկեց, եւ ժ ուխտի տախտակները։ 5 Եւ ի նորանից բարձր փառքի քերովբէները որ հովանի էին անում քաւութիւնի վերայ, որոնց համար պէտք չէ հիմա մանրամասն ասել։
6 Եւ այս բաներն այսպէս պատրաստուած լինելով, լ քահանաներն ամեն ժամանակ մտնում էին առաջին խորանը պաշտամունքները կատարելու։ 7 Բայց խ երկրորդի մէջ մտնում էր քահանայապետը տարին մէկ անգամ, եւ ոչ առանց արիւնի, ծ որ մատուցանում էր իրան համար եւ ժողովրդի սխալմունքների համար։ 8 կ Սուրբ Հոգին նորանով ցոյց էր տալիս, որ հ դեռ սրբութիւնների ճանապարհը յայտնուած չէր, քանի որ առաջի խորանը դեռ հաստատ կանգնած էր, 9 Որ օրինակ էր այն յառաջիկայ ժամանակի համար, որ նորանում ընծաներ եւ զոհեր էին մատուցանվում, ձ որ խղճմտանքի համեմատ չէին կարող կատարեալ անել պաշտօն մատուցանողին, 10 Միայն ղ կերակուրներով եւ խմելիքներով եւ ճ կերպ կերպ լուացմունքներով, եւ մ մարմնի արդարութիւններով, մինչեւ ուղղութեան ժամանակը թողուած։ 11 Բայց Քրիստոս որ եկաւ, յ հանդերձեալ բարիքների ն քահանայապետը, շ աւելի մեծ եւ կատարեալ եւ անձեռագործ խորանովն, այսինքն այն որ այս արարածներիցը չէ, 12 Եւ ոչ թէ ո նոխազների եւ զուարակների արիւնով, այլ չ բուն իր արիւնովը պ մէկ անգամ մտաւ այն սրբատեղին եւ ջ յաւիտենական փրկութիւն գտաւ։ 13 Որովհետեւ եթէ ռ ցուլերի եւ նոխազների արիւնը եւ ս երինջների մոխիրը սրսկելով սրբում էր պղծուածներին մարմնաւոր սրբութիւն ստանալու համար, 14 Էլ ո՞րքան աւելի վ Քրիստոսի արիւնը, որ տ յաւիտենական հոգով ր իր անձն անարատ պատարագ մատուցրեց Աստուծուն, ձեր խղճմտանքը ց կ’սրբէ այն ւ մեռած գործերից փ որ կենդանի Աստուծուն պաշտէք։
15 Եւ ք սորա համար նա օ նոր ուխտի միջնորդ է, որ երբոր ֆ մահն եղաւ այն առաջի ուխտի ժամանակումն գործուած յանցանքների քաւութեան համար, և խոստմունքն առնեն յաւիտենական ժառանգութեան կանչուածները։ 16 Որովհետեւ որտեղ որ կտակ կայ, հարկաւոր է որ կտակարարի մահը մէջ մտնէ. 17 Որովհետեւ ա կտակը մեռնելուց յետոյ է հաստատ. Որ նա երբէք զօրութիւն չ’ունենալ քանի որ կտակարարը կենդանի է։ 18 բ Ուստի եւ առաջինն էլ առանց արիւնի չ’հաստատուեցաւ։ 19 Վասնզի Մովսէսը երբոր օրէնքի ամեն պատուիրանքները պատմեց ժողովրդին, գ ցուլերի եւ նոխազների արիւնն առաւ դ ջրի եւ կարմիր բրդի եւ զոպայի հետ, եւ բուն այն գրքի եւ բոլոր ժողովրդի վերայ սրսկեց, 20 Եւ ասեց ե Սա այն ուխտի արիւնն է, որ Աստուած նորան պատուիրեց ձեզ։ 21 Եւ զ խորանի եւ պաշտամունքի բոլոր անօթների վերայ էլ արիւնը նոյնպէս սրսկեց։ 22 Եւ համարեա թէ ամեն բան արիւնով է սրբվում օրէնքին համեմատ, եւ է առանց արիւն թափելու թողութիւն չէ լինում։
23 Արդ հարկաւոր էր որ ը երկնքումը եղած բաների օրինակներն այսպիսի բաներով սրբուին. Բայց բուն երկնաւորները նորանից աւելի ազնիւ պատարագներով։ 24 Վասնզի թ ոչ թէ ձեռագործ սրբատեղերը մտաւ Քրիստոսը որ ժ ճշմարտի օրինակներն էին, այլ բուն իսկ երկնքի մէջ որ հիմա ի Աստուծոյ երեսի առաջին երեւի մեզ համար։ 25 Ոչ թէ որպէս զի շատ անգամ իր անձը շատ անգամ պատարագ մատուցանէ ինչպէս լ քահանայապետը, որ ամեն տարի մտնում էր սրբութեանց սրբութիւնն օտար արիւնով։ 26 Ապա թէ ոչ պէտք էր որ աշխարհքի սկզբից յետոյ շատ անգամ չարչարուէր, բայց հիմա խ ժամանակների վերջումը ծ մէկ անգամ յայտնուեցաւ, որ մեղքը դէն գցէ իր պատարագովը։ 27 Եւ ինչպէս մարդկանց համար կ սահմանուած է մէկ անգամ մեռնել եւ հ նորանից յետոյ դատաստանը. 28 Նոյնպէս էլ ձ Քրիստոսը մէկ անգամ ղ պատարագուեցաւ ճ շատերի մեղքերը վեր առնելու համար. Եւ երկրորդ անգամ առանց մեղքի կ’յայտնուի իրան մ սպասողներին փրկութեան համար։
Եբրայեցիս 9
