1 ա Արդար ես դու, ով Տէր, երբոր վիճեմ քեզ հետ. Սակայն իրաւացի բաներ եմ խօսում քեզ հետ. բ ի՞նչու համար յաջող է ամբարիշտների ճանապարհը. Հանգիստ են՝ բոլոր նենգութիւն գործողները։ 2 Դու նորանց տնկեցիր, եւ նորանք արմատացան, աճում են եւ պտուղ էլ են բերում. գ դու մօտ ես նորանց բերանին, բայց հեռու՝ նորանց երիկամունքներից։ 3 Եւ դու, ով Տէր, դ գիտես ինձ, դու ինձ տեսար եւ ե քննեցիր իմ սիրտը քեզ մօտ. Ջոկիր նորանց մորթուելու ոչխարների պէս, եւ որոշիր նորանց զ սպանման օրուայ համար։ 4 է Մինչեւ ե՞րբ պիտի սուգ անէ երկիրը, եւ բոլոր դաշտի խոտը չորանայ, ը նորանում բնակողների չարութեան համար. թ փչանում են անասունն ու թռչունը, որ նորանք ասում են՝ Նա պիտի չ’տեսնէ մեր վախճանը։
5 Եթէ դու հետեւակների հետ վազեցիր եւ նորանք քեզ յոգնեցրին, ապա ի՞նչպէս պիտի մրցէիր ձիերի հետ. Եւ խաղաղութեան երկրի վերայ դու որ ապահով ես, ապա ի՞նչպէս պիտի անէիր ժ Յորդանանը բարձրանալիս։ 6 Որովհետեւ ի քո եղբայրներն էլ եւ քո հօր տունն էլ՝ հէնց նորանք էլ նենգութիւն արին քեզ դէմ, հէնց նորանք էլ կանչեցին բարձրաձայն քո ետեւից. լ դու նորանց մի հաւատար, թէեւ քեզ լաւ բաներ էլ ասեն։
7 Ես ձգել եմ իմ տունը, բարձի թողի եմ արել իմ ժառանգութիւնը, իմ հոգիի սիրածը տուի իր թշնամիների ձեռքը։ 8 Իմ ժառանգութիւնն ինձ համար եղաւ անտառի առիւծին պէս, նա իր ձայնը արձակեց ինձ վերայ. Սորա համար ես ատեցի նորան։ 9 Իմ ժառանգութիւնը մի գոյնզգոյն թռչուն է եղել ինձ համար, թռչունները յարձակուել են նորա վերայ շուրջանակի. Եկէք հաւաքուեցէք, ով դաշտի բոլոր գազաններ, խ բերէք որ ուտեն նորան։ 10 ծ Շատ հովիւներ կ աւերել են իմ այգին, հ ոտնակոխ են արել իմ բաժինը. Իմ ցանկալի վիճակը ամայի անապատ դարձրին։ 11 Նորան անապատ դարձրին, նա սուգ արաւ ձ իմ առաջին իբրեւ անապատ, աւերակ է դարձել բոլոր երկիրը, որովհետեւ ղ մարդ չ’կայ, որ ուշ դարձնէ։ 12 Անապատումը բոլոր բլուրների վերայ ասպատակներ եկան, որովհետեւ Տիրոջ սուրը ուտում է երկրի մէկ ծայրից մինչեւ երկրի միւս ծայրը, խաղաղութիւն չ’կայ ոչ մի մարմնի համար։ 13 ճ Նորանք ցորեն են ցանել, բայց փուշ հնձեցին. Աշխատանք են քաշել, օգուտ չ’տեսան. Եւ դուք պիտի ամաչէք ձեր արդիւնքներիցը Տիրոջ բարկութեան բորբոքման համար։
14 Այսպէս է ասում Տէրը իմ չար դրացիների համար, որոնք մ դպչում են այն ժառանգութեան, որ տուել եմ իմ Իսրայէլ ժողովրդին. Ահա ես յ նորանց պիտի խլեմ իրանց երկրի երեսիցը, եւ Յուդայի տունը պիտի խլեմ նորանց միջիցը։ 15 ն Եւ երբոր ես նորանց խլած կ’լինեմ, յետոյ ետ կ’դառնամ եւ կ’ողորմեմ նորանց, եւ շ ետ կ’դարձնեմ ամեն մէկին իր ժառանգութեանը, եւ ամեն մարդին՝ իր երկիրը։ 16 Եւ եթէ նորանք լաւ սովորեն իմ ժողովրդի ճանապարհները, որ ո իմ անունովը երդում անեն՝ թէ Կենդանի է Տէրը, ինչպէս որ սովորեցրին իմ ժողովրդին Բահաղով երդում անելը, այն ժամանակ չ պիտի հաստատուին իմ ժողովրդի մէջ։ 17 Բայց պ եթէ չ’լսեն, պիտի խլեմ այն ժողովուրդը բոլորովին, եւ նա պիտի փչանայ, ասում է Տէրը։
Երեմիա 12
