1 Եւ ա բաղարջակերաց տօնը մօտեցաւ, որ զատիկ է կոչվում։ 2 Եւ բ քահանայապետները եւ դպիրները որոնում էին, թէ ինչպէս սպանեն նորան. Որովհետեւ ժողովրդիցը վախենում էին։
3 գ Սատանան էլ մտաւ Իսկարիովտացի ասուած Յուդայի մէջ, որ տասնեւերկուսի թուիցն էր։ 4 Եւ գնաց քահանայապետների եւ իշխանների հետ խօսք կապեց, թէ նորան ինչպէս մատնէ նորանց։ 5 Եւ նորանք ուրախացան եւ դ խոստացան արծաթ տալ նորան։ 6 Եւ նա խօսք տուաւ եւ յարմար ժամանակ էր որոնում՝ որ նորան մատնէ նորանց առանց ամբոխի։
7 ե Եւ բաղարջակերաց օրն եկաւ, որ նորանում պէտք էր զատիկը մորթել։ 8 Եւ Պետրոսին եւ Յովհաննէսին ուղարկեց եւ ասեց. Գնացէք զատիկը պատրաստեցէք մեզ համար որ ուտենք, եւ նորանք ասեցին. 9 Ի՞նչտեղ ես կամենում, որ պատրաստենք։ 10 Նա էլ ասեց նորանց. Ահա երբոր քաղաքը կ’մտնէք, մի մարդ կ’պատահի ձեզ, որ ջրի կուժ է կրում. Նորա ետեւից գնացէք այն տունն, ուր որ նա կ’մտնէ։ 11 Եւ տան տիրոջն ասեցէք. Վարդապետն ասում է քեզ, Ո՞ւր է այն օթեւանը, ուր ես զատիկն ուտեմ իմ աշակերտների հետ։ 12 Եւ նա ձեզ մի մեծ վերնատուն ցոյց կ’տայ սարքուած. Այնտեղ պատրաստեցէք։ 13 Եւ նորանք գնացին այնպէս գտան, ինչպէս որ ասեց նորանց. Եւ զատիկը պատրաստեցին։
14 Եւ զ երբոր ժամն եղաւ, նա սեղան նստեց. Եւ տասնեւերկու առաքեալներն էլ նորա հետ։ 15 Եւ նորանց ասեց. Ցանկանալով ցանկացայ՝ այս զատիկը ձեզ հետ ուտել իմ չարչարուելուցն առաջ։ 16 Որովհետեւ ասում եմ ձեզ, թէ սորանից էլ երբէք չեմ ուտիլ, է մինչեւ որ կատարուի Աստուծոյ արքայութիւնումը։ 17 Եւ բաժակն առաւ՝ գոհացաւ եւ ասեց. Առէք դորան եւ ձեր միջումը բաժանեցէք։ 18 ը Որովհետեւ ասում եմ ձեզ, թէ որթի բերքիցն էլ չեմ խմիլ, մինչեւ որ Աստուծոյ արքայութիւնը գայ։
19 թ Եւ հաց առաւ, գոհացաւ, կտրեց եւ նորանց տուաւ, եւ ասեց. Այս է իմ մարմինը, որ ձեզ համար տրվում է. ժ այս արէք իմ յիշատակի համար։ 20 Այնպէս էլ ընթրիքից յետոյ բաժակն առաւ, եւ ասեց. ի Այս բաժակը նոր ուխտն է իմ արիւնովը, որ ձեզ համար թափվում է։
21 լ Սակայն ահա իմ մատնողի ձեռքն ինձ հետ սեղանի վերայ է։ 22 խ Եւ մարդի Որդին գնում է ծ ինչպես սահմանուած է. Բայց վայ այն մարդին, որի ձեռովը կ’մատնուի։ 23 կ Եւ նորանք սկսեցին հարցուփորձ անել իրանց մէջ, թէ իրանցից ո՞վ է արդեօք նա, որ այն բանը գործելու է։
24 հ Նորանց միջումը մի վէճ էլ եղաւ, թէ իրանցից ո՞վ պիտի մեծ համարուի։ 25 Եւ նա ասեց նորանց. ձ Ազգերի թագաւորները տիրապետում են նորանց վերայ, եւ նորանց վերայ իշխանութիւն անողները բարերար են կոչվում։ 26 ղ Բայց դուք ոչ այնպէս. ճ այլ ձեր միջի մեծը՝ թող փոքրագոյնի պէս լինի, եւ առաջնորդը ծառայողի պէս։ 27 մ Որովհետեւ ո՞վ է մեծ. Սեղան նստո՞ղը թէ ծառայողը. Չէ՞ որ սեղան նստողը. յ բայց ես ձեր միջումը ծառայողի պէս եմ։ 28 Իսկ դուք էք, որ միշտ ինձ հետ կենում էիք իմ փորձութիւններումը։ 29 ն Եւ ես ուխտում եմ ձեզ թագաւորութիւն՝ ինչպէս իմ Հայրն էլ ինձ թագաւորութիւն ուխտեց. 30 շ Որ ուտէք եւ խմէք իմ սեղանի վերայ իմ արքայութիւնումը, ո եւ աթոռների վերայ նստէք՝ Իսրայէլի տասնեւերկու ցեղերին դատաստան անելու համար։
31 Եւ Տէրն ասեց. Սիմօն, Սիմօն. Ահա չ սատանան ձեզ ուզեց, պ որ մաղէ ցորենի պէս. 32 ջ Բայց ես աղաչեցի քեզ համար, որ քո հաւատքը չ’պակասի. ռ եւ դու երբոր դառնաս, եղբայրներիդ հաստատիր։ 33 Նա էլ ասեց նորան. Տէր, ես պատրաստ եմ քեզ հետ բանտը եւ մահն էլ գնալու։ 34 ս Եւ նա ասեց. Ասում եմ քեզ, Պետրոս, այսօր հաւը չի խօսիլ, մինչեւ որ դու երեք անգամ ուրանաս՝ թէ ինձ չ’գիտես։
35 վ Եւ նորանց ասեց. Երբոր ուղարկեցի ձեզ առանց քսակի, եւ պարկի եւ կօշիկների, մի՞թէ կարօտացաք մի բանի։ 36 Նորանք էլ ասեցին. Ոչինչի. Ապա ասեց նորանց. Բայց հիմա քսակ ունեցողը թող առնէ, այնպէս էլ պարկը. Եւ չ’ունեցողը՝ թող իր հանդերձը ծախէ եւ իրան համար սուր առնէ։ 37 Որովհետեւ ասում եմ ձեզ, թէ դեռ այս գրուածն էլ պէտք է կատարուի ինձանում, թէ տ Անօրէնների հետ համարուեցաւ. Որովհետեւ ինչ որ ինձ համար ասուած է, կատարվում է։ 38 Նորանք էլ ասեցին. Տէր, ահա այստեղ երկու սուր կայ. Եւ նա ասեց նորանց. Բաւական է։
39 ր Եւ դուրս ելաւ իր սովորութեան պէս ց գնաց Ձիթենեաց սարը, եւ աշակերտներն էլ նորա ետեւից գնացին։ 40 ւ Եւ երբոր այն տեղը հասաւ, նորանց ասեց. Աղօթք արէք, որ փորձութեան մէջ չ’մտնէք։ 41 փ Եւ ինքը նորանցից հեռացաւ մի քարընկէցի չափ, ծունր դրաւ, աղօթք էր անում, 42 Եւ ասում. Հայր, եթէ կամիս այս բաժակը անցրու ինձանից. ք սակայն ոչ թէ իմ կամքը՝ բայց քո կամքը լինի։ 43 Եւ հրեշտակ երեւեցաւ նորան երկնքիցը, եւ զօրացնում էր նորան. Եւ նա տագնապի մէջ լինելով, աւելի օ եռանդով էր աղօթք անում։ 44 Եւ նորա քրտինքն էր ինչպէս արիւնի կաթիլներ, որ թափվում են երկրի վերայ։ 45 Եւ աղօթքիցը վերկացաւ եկաւ իր աշակերտների մօտ, եւ նորանց քնի մէջ գտաւ տրտմութիւնից. 46 Եւ ասեց նորանց. Ի՞նչու էք քնում. ֆ վեր կացէք, աղօթք արէք, որ փորձութեան մէջ չ’մտնէք։
47 Եւ նա տակաւին խօսելիս, և ահա մի ամբոխ. Եւ Յուդա կոչուածը՝ այն տասնեւերկուսիցը մէկը՝ գնում էր նորանց առաջին. Եւ մօտեցաւ Յիսուսին, որ համբուրէ նորան. 48 Յիսուսն էլ նորան ասեց. Յուդա, համբոյրո՞վ ես մարդի Որդին մատնում։ 49 Երբոր նորա հետ լինողները տեսան, թէ ինչ է լինելու, նորան ասեցին. Տէր, սրով զարկե՞նք։ 50 ա Եւ նորանցից մէկը քահանայապետի ծառային զարկեց, եւ նորա աջ ականջը կտրեց։ 51 Յիսուսն էլ պատասխանեց եւ ասեց. Թող տուէք մինչ այս. Եւ նորա ականջին դպաւ եւ բժշկեց նորան։ 52 բ Եւ Յիսուսն ասեց իրան վերայ եկած քահանայապետներին եւ տաճարի իշխաններին եւ ծերերին. Ինչպէս մի աւազակի՞ վերայ դուրս եկաք սրերով եւ բիրերով։ 53 Ես որ ամեն օր ձեզ հետ էի տաճարումը, ձեռք չ’ձգեցիք ինձ վերայ. գ բայց սա ձեր ժամն է եւ խաւարի իշխանութիւնը։
54 դ Եւ նորան բռնեցին տարան, եւ մտցրին քահանայապետի տունը. ե Պետրոսն էլ հեռուանց գնում էր նորա ետեւից։ 55 զ Եւ երբոր սրահի մէջ կրակ էին վառել եւ չորս կողմով նստել, Պետրոսն էլ նստեց նորանց միջումը։ 56 Մի աղախին տեսնելով նորան՝ լոյսի մօտ նստած, դիտեց նորա վերայ եւ ասեց. Սա էլ նորա հետ էր։ 57 Բայց նա ուրացաւ եւ ասեց. Ով կին, ես նորան չ’գիտեմ։ 58 է Եւ քիչ մի յետոյ ուրիշը տեսաւ նորան եւ ասեց. Դու էլ նորանցից ես. Պետրոսն էլ ասեց. Ով մարդ, չեմ։ 59 ը Եւ մէկ ժամի չափ էլ որ անցաւ, մէկ ուրիշը վիճում էր եւ ասում. Ճշմարիտ որ սա էլ նորա հետ էր. Որովհետեւ Գալիլեացի է։ 60 Պետրոսն էլ ասեց. Մարդ, ես չ’գիտեմ, թէ դու ի՛նչ ես ասում. Եւ իսկոյն նա դեռ ասելիս՝ հաւը խօսեց։ 61 Եւ Տէրը դարձաւ մտիկ տուաւ Պետրոսին, թ եւ Պետրոսը յիշեց Տիրոջ խօսքը, որ ասեց նորան, թէ ժ Մինչեւ հաւի խօսելը, երեք անգամ կ’ուրանաս ինձ։ 62 Եւ Պետրոսը դուրս գնաց դառնապէս լացաւ։
63 ի Եւ Յիսուսին պահող մարդիկը ծաղր էին անում նորան եւ ծեծում։ 64 Եւ նորա աչքերը ծածկում էին եւ երեսին զարկում, եւ նորան հարցնում էին եւ ասում. Մարգարէացիր՝ ո՞վ է նա, որ քեզ զարկեց։ 65 Եւ ուրիշ շատ բաներ էլ հայհոյանքով խօսում էին նորա դէմ։
66 լ Եւ երբոր առաւօտ եղաւ, խ ժողովրդի ծերակոյտը` քահանայապետները եւ դպիրները ժողովուեցան, եւ նորան հանեցին տարան իրանց ատեանը, եւ ասեցին. ծ Եթէ դու Քրիստոսն ես, ասիր մեզ։ 67 Եւ նորանց ասեց. Եթէ ասեմ ձեզ, դուք չէք հաւատալ։ 68 Եւ եթէ ձեզ հարցնեմ էլ, ինձ պատասխան չէք տալ, կամ ինձ արձակել։ 69 կ Բայց այսուհետեւ մարդի Որդին նստած կ’լինի Աստուծոյ զօրութեան աջ կողմը։ 70 Եւ ամենքն ասեցին. Ուրեմն դո՞ւ Աստուծոյ Որդին ես. Եւ նա ասեց նորանց. հ Դուք էք ասում, որ ես եմ։ 71 ձ Նորանք էլ ասեցին. Էլ ի՞նչ պէտք է մեզ վկայութիւն, որ մենք ինքներս լսեցինք դորա բերանիցը։
Ղուկաս 22