Աստվածաշունչ

137 Բաբիլոնումը եղած գերիների երգը։

1 Բաբիլոնի գետերի մօտ՝ այնտեղ նստում էինք եւ լաց լինում Սիօնը յիշելիս։

2 Նորա միջի ուռիներիցը կախ էինք տալիս մեր քնարները։

3 Որովհետեւ մեզ գերի անողները մեզանից օրհներգութեան խօսք էին պահանջում այնտեղը եւ ա մեզ գերի տանողները՝ ուրախութիւն. Թէ Սիօնի երգերիցը երգեցէք մեզ համար։

4 Տիրոջ օրհնութիւնը ի՞նչպէս երգենք օտար երկրումը։

5 Եթէ քեզ մոռանում, Երուսաղէմ, իմ աջ ձեռքը մոռացուած լինի։

6 բ Իմ լեզուն թող քիմքիս կպչի, եթէ քեզ չ’յիշեմ. Եթէ Երուսաղէմն իմ ուրախութիւնիցը վեր չի դասեմ։

7 Յիշիր, Տէր, գ Եդովմի որդկանցը Երուսաղէմի օրումը, որ ասում էին. Քանդեցէք, քանդեցէք մինչեւ նորա հիմունքը։

8 Ով Բաբիլոնի աղջիկ, ով դ քանդուած. Երանի նորան որ քո հատուցումը կ’տայ. ե այն հատուցումը, որ հատուցրիր մեզ։

9 Երանի նորան, որ զ քո երեխերքը կ’առնէ եւ քարերին կ’զարկէ։

Սաղմոս 137