1 Երգողների գլխաւորին. Կորխի որդկանց Սաղմոս։
1 ա Լսեցէք այս, ով ամեն ժողովուրդներ, եւ ականջ դրէք, ով աշխարհքի բոլոր բնակիչներ.
2 բ Հասարակ ու մեծ մարդիկ, հարուստ եւ աղքատ՝ ամենեքեան։
3 Իմ բերանը պիտի իմաստութիւն խօսի, եւ իմ սրտի խորհուրդը՝ իմացողութիւն։
4 գ Ես իմ ականջը կ’խոնարհեցնեմ դէպի առակ, եւ քնարով կ’բանամ իմ խրթին խօսքը։
5 Ի՞նչու վախենամ ես չար օրերումը, թէ իմ խորամանկ թշնամիի անօրէնութիւնը պատում է ինձ.
6 Որ նորանք իրանց ապրանքներին են յուսացած, եւ դ իրանց մեծ հարստութիւնովն են պարծենում։
7 Մարդ չէ կարող իր եղբօրը փրկել, և ե ոչ նորա փրկանքը տալ Աստուծուն.
8 Որովհետեւ զ թանգ է նորանց անձերի փրկանքը, եւ յաւիտեան կ’դադարի.
9 Թէեւ յաւիտեան ապրի եւ է ապականութիւն չ’տեսնէ։
10 Որովհետեւ տեսնում է որ ը իմաստունները մեռնում են ինչպէս որ յիմարներն ու անմիտներն են կորչում՝ եւ թ իրանց հարստութիւնը ուրիշներին թողում։
11 ժ Նորանց միտքը սա է՝ թէ իրանց տունը յաւիտեան է, իրանց բնակութիւնը՝ ազգից մինչեւ ազգ. Նոքա իրանց անունովը կ’կանչուին երկիրներումը։
12 ի Բայց մարդս պատուի մէջ չէ մնում. լ նման է անասուններին որ կորչում են։
13 Սա է նորանց ճանապարհը որ խ յիմար են, եւ նորանց հետեւողները հաւանում են նորանց խօսքին։ (Սէլա։)
14 Ոչխարների պէս գերեզմանի մէջ են մատնվում. Մահը նորանց հովիւն է եւ ծ ուղիղները առաւօտանց կ’տիրապետեն նորանց. Եւ նորանց կերպարանքը կ’մաշուի գերեզմանումը իրանց բնակարաններիցը դուրս։
15 Բայց Տէրն կ իմ անձը կ’փրկէ գերեզմանի ձեռքիցը. Որովհետեւ նա ընդունում է ինձ։ (Սէլա։)
16 Մի վախենար երբոր մարդ հարստանայ, երբոր նորա տան փառքը շատանայ։
17 հ Որովհետեւ նա իր մեռնելու ժամանակ ոչ մի բան վեր չի առնիլ իր հետ. Նորա փառքը չի գնալ նորա ետեւից։
18 Թէեւ նա ձ իր անձը օրհնում է իր կեանքումը, բայց քեզ կ’գովեն, որ բարի ես անում քեզ։
19 ղ Նա կ’մտնէ իր հայրերի ազգի մօտ, որ մինչեւ յաւիտեան ճ լոյս չեն տեսնիլ։
20 Մարդս՝ որ պատուի մէջ է եւ իմաստուն չէ, մ նման է անասուններին որ կորչում են։
Սաղմոս 49
